Bubbles & Bites, dag 4: Champagne Perrier-Jouët & wilde zalm met citroen-ricottaroom

In aanloop naar Oud & Nieuw – dé gelegenheid voor de meeste Nederlanders om weer eens mousserende wijn te drinken – doen we een kleine serie ‘Bubbles & Bites’ (*). Om te laten zien dat je heel uiteenlopende mousserende wijnen hebt in allerlei smaken en prijscategorieën, maar ook om te laten zien dat mousserende wijnen uitstekend bij hapjes en maaltijden passen.

Als onderdeel van het kerstdiner maakte ik enkele amuses met vis, waaronder wilde zalm uit Canada met citroen-ricottaroom. Dit hapje past uitstekend bij mooie droge champagne. Wij dronken er de Grand Brut van Perrier-Jouët bij. Zie hieronder voor het recept van de zalmamuse.

Perrier-Jouët
Het top-champagnehuis Perrier-Jouët is in 1811 opgericht door Pierre-Nicolas Perrier en Rose-Adelaïde Jouët. De stijl van het huis kun je vooral typeren door floraliteit, fruitigheid en stijlvolle elegantie. Het huis is qua uitstraling vooral bekend door en synoniem met de elegantie van de Art Nouveau. De complexe topcuvée van het huis is dan ook de Belle Époque millesimé in de prachtige Art Nouveau-fles met geschilderde anemoon die Emile Gallé in 1902 ontwierp.
In 1846 kwam de keldermeester op het idee om de dosage in de wijn te verlagen om zo de Engelse klanten tevreden te stellen. De ‘brut’ was geboren en die gedachte is de basis voor de huidige Grand Brut.
In 1955 kwam het huis onder de vleugels van Mumm en behoort sinds 2005, net als Mumm, bij Pernod Ricard.

 

 

 

Naam wijn: Champagne Grand Brut, Perrier-Jouët
Producent: Perrier-Jouët
Land/gebied: Frankrijk/Champagne
Type: champagne
Jaar: – (Non Vintage)
Kleur: lichtgeel
Zoetheid: brut (10gr/L)
Alcoholpercentage: 12% alc.
Druivenrassen: 40% pinot noir, 40% pinot meunier, 20% chardonnay. Het aandeel pinot noir brengt kracht en het hoge aandeel pinot meunier brengt de fruitigheid. De 20% chardonnay geeft de champagne een vleugje fraicheur en mineraliteit.
Productie: méthode traditionelle (2^e gisting op fles). De wijnen rijpen meer dan drie jaar in de kelders voordat ze op de markt komenen bevatten 12-18% reswervewijnen.
Smaakprofiel: Fijne mousse. Gistig. Fruitig met appel- en fijne citrustonen. Notig en krachtig van smaak. Fruitig en elegant. Droog met fijne zuurgraad.
Houdbaarheid: max. 2-3 jaar na aankoop.
Waardering: **** zeer goed.
Wijn-spijs: als aperitief maar ook een prima ‘eetchampagne’ bij vis en schaal- en schelpdieren, maar ook Bresse-kip.
Meer info: http://www.perrier-jouet.com/int-en
Prijs en verkrijgbaarheid: van ca. €30-€60 bij diverse  winkels en internetshops.

Recept amuseglaasje gerookte wilde zalm met citroen-ricottaroom (amuseglaasje voor 8 personen)

Ingrediënten

• 200gr gerookte wilde zalm, in smalle reepjes gesneden
• Bakje à 125gr ricotta
• Slagroom, halfstijf opgeklopt (zonder suiker!)
• Citroensap ½ citroen en citroenzest
• 10 sprietjes bieslook, fijngesnipperd
• Paar takjes dille, fijngesnipperd

Bereiding

• Vermeng losgeroerde ricotta met dille en bieslook, citroensap en –zest.
• Breng op smaak met zout en peper en roer er voorzichtig de opgeklopte room door.
• Doe in de amuseglaasjes om en om citroen-ricottaroom en wat reepjes zalm.
• Garneer met een klein dilletakje.

Wijntip: champagne! Liever witte wijn? Denk aan Sancerre, witte wijn uit Spanje van godello of een volle Duitse Grauburgunder (zonder hout).

Geniet!

(*) De aanleiding voor Bubbles & Bites is het foodblogevent van de maand december van de Facebookgroep “Foodbloggers Benelux”. Ik trapte eerder af met een quiche met tomaat en Camembert bij een fijne Crémant d’Alsace (zie hier).

 

Advertentie

Bubbles & Bites, dag 2: Catalaanse Fideuà met cava Freixenet

Oké, nog eentje dan in de serie Bubbles & Bites. Gisteren hadden we quiche met crémant, vandaag tijd voor een Spaanse combinatie: Catalaanse Fideuà met cava Freixenet

Cava
Cava is de Spaanse mousserende wijn die op dezelfde manier gemaakt wordt als champagne. De productiemethode heet ‘méthode traditionelle’ en de wijn heeft een tweede gisting op fles waardoor de bubbeltjes ontstaan. Cava is door het mildere klimaat in Spanje meestal wat zachter qua zuren dan champagne en heel veel Nederlanders vinden dat eigenlijk best lekker.

Freixenet
In aanloop naar Oud & Nieuw – dé gelegenheid voor de meeste Nederlanders om weer eens mousserende wijn te drinken – doen we een kleine serie ‘Bubbles & Bites’. De aanleiding is het foodblogevent van de maand december van de Facebookgroep “Foodbloggers Benelux”. Gisteren maakte ik in het kader daarvan al een quiche met tomaat en Camembert bij een fijne Crémant d’Alsace (zie hier). Vandaag tijd voor een bekende bubbel, de cava van Freixenet in de opvallende matzwarte fles (o.a. bij Gall & Gall voor €11,09). Freixenet is een van de grootste, zo niet de grootste, producent van mousserende wijnen ter wereld. Het bedrijf verkoopt zo’n 200 miljoen flessen per jaar!

Cava cordon negro brut
De cava cordon negro brut van Freixenet is de populairste wijn van Freixenet en is gemaakt van de druivenrassen 40% parellada, 35% macabeo en 25% xarel·lo. De dosage (zoetheidsgehalte) bedraagt 9 gram per liter en de wijn wordt ongeveer 18 maanden in de kelders gerijpt alvorens op de markt te komen. Typische ‘cava-neus’ van jute en natte wol, maar ook van brooddeeg (gist), mandarijnen en rijp fruit. Midgroffe bubbels met veel schuimende mousse. Aangenaam mild zuurtje. Krachtige smaak met tonen van appel, peer en citrustonen in de mond. Korte afdronk. Goed evenwicht en prettige doordrinker voor alle gelegenheden. Waardering: *** prima (3/5).

Cava & bites
Wat te eten bij droge cava? Visgerechten (ook vette en zeker sardientjes, makreel, ansjovis, bonito; de bubbels helpen het vet beter te verwerken) en schaal- en schelpdieren liggen voor de hand. Tapas natuurlijk. Salades met fruit en noten. Gerechten met varkensvlees. Ook Aziatische of Thaise gerechten met wat kruidigheid en pittigheid kunnen passen. Cava brut past vanwege z’n zuren ook prima bij (pasta)gerechten met tomaat, zoals pasta bolognese. En rijstgerechten zoals paëlla met vis/gamba’s gaan ook goed. Verder kun je kip en wit vlees combineren. Denk ook eens aan typische Catalaanse gerechten, want cava kan uit diverse Spaanse wijnregio’s komen, maar 90% komt uit Penedes in Catalunya. Neem ‘pan com tomate y Jamon’ (brood met tomaat en iberico-ham) of ‘escalivada’ (gegrilde groenten) of ‘fideuà a la catalana’.

Fideuà a la catalana
Ik had er nog nooit van gehoord, maar besloot bij de Freixenet een fideuà met vis te maken. ‘Fideuà a la catalana’ (fideus of fideuà) komt van het Catalaanse woord ‘fideu’ voor noedel of pasta. Een fideuà komt oorspronkelijk uit Valencia en lijkt op een paëlla, maar in plaats van rijst neem je de fideuà-noedels. Paëlla met pasta dus. Weer eens wat anders. Heb je geen fideuà, gebruik dan dunne elleboogjesmacaroni of breek spaghetti in stukjes. Je bereidt de fideuà een beetje als risotto, dus scheutje voor scheutje water toevoegen tot de pasta gaar is.

Ingrediënten (4 personen)

• 500gr fideuà (of een pak spaghetti van 500gr in 5 à 6 gelijke stukjes gebroken; ik ga hier in dit recept uit van de spaghetti n^o. 12 van De Cecco die je in totaal 12 minuten moet koken: 7 + 5 minuten)
• 12 grote rauwe garnalen (liefst ongepelde)
• 400gr kabeljauw, in grote stukken
• Een bakje gekookte mosselen (à 150gr), uiteraard kun je ook zelf verse mosselen koken
• Knoflookteentje, gesnipperd
• 1 rode ui, gesnipperd
• 3 tomaten, ontveld en van de zaadlijsten ontdaan en in kleine stukjes (liefst heel rijpe tomaten, neem anders uit blik en giet ze af)
• Rode en gele paprika, in reepjes
• 100ml witte wijn
• Visbouillon (700ml water met 1 blokje visbouillon)
• Plukje saffraan
• 1EL tomatenpuree
• ½ TL Pimentón de la Vera (gerookt paprikapoeder)
• Handvol (platte) peterselie, grof gesneden
• Zout en peper

Bereiden

• Week de saffraan in een kommetje met lauwwarm water.
• Verhit in een paëllapan, wok of braadpan olijfolie en fruit ui en knoflook 2 minuten.
• Doe de paparikareepjes erbij en fruit nog 2 minuten.
• Voeg vervolgens de tomaten, 1EL tomatenpuree en ½ TL pimentón toe en schep de pasta door de groenten.
• Blus af met 100ml witte wijn.
• Voeg vervolgens de saffraan met weekvocht en een deel van de bouillon toe. Voeg aanvankelijk net zoveel bouillon toe dat de pasta net onder staat. Kook ca. 7 minuten (afhankelijk van de gaartijd van je pasta; ik ga hoer uit van een totaaltijd van 12 minuten).
• Voeg nu de rest van de bouillon toe en de vis en laat nog ca. 5 minuten meegaren tot de pasta (beet)gaar is en alle vocht is opgenomen. Doe de laatste minuut de mosselen erbij om op te warmen. Breng op smaak met zout en peper.
• Bak of gril de garnalen of gamba’s apart in een pan met een uitgeperst teentje knoflook. Bestrooi ze met zout en peper.
• Leg de garnalen op de fideuàschotel.
• Strooi en vlak voor het opdienen wat peterselie over en serveer met schijfjes citroen.

Uiteraard kun je met dit visgerecht lekker variëren! Allerlei soorten witvis, zeeduivel, garnalen, langoustines, mosselen, venusschelpen en andere schaal- en schelpdieren, inktvisjes etc., maar ook doperwten, geroosterde amandelen, artisjokharten e.d.

Wijntip: cava. Geen zin in bubbels: neem een mooie volle witte wijn uit Spanje, bijvoorbeeld een witte Rioja of een godello uit Valdeorras.

İ Salud y buen provecho!

Officiële lancering van genietsite www.ILoveFoodWine.nl met recept en wijn van de dag & meer

  
Dat was een mooi feestje van Anne-Wies van Oosten en Jolande Vos ter gelegenheid van de launch van hun genietsite http://www.ilovefoodwine.nl (ofwel: het culinaire platform I Love Food & Wine, kortweg ILFW). 

Felix Wilbrink, culinair journalist van de Telegraaf, deed de aftrap. Er was ‘plenty’ champagne van Jacqueline Smit van Dis Donc. En Lou Borrani’s crew van Wine and Dine had heerlijk gekookt en schonk mooie bijpassende wijnen. 

Recept en Wijn van de Dag

Het hart van de site vormt de dagelijkse wijn-spijs combi in de vorm van het Recept van de Dag en de Wijn van de Dag. Elke dag heeft een ander thema met recepten can culi-journalisten, foodbloggers en het Visbureau (nee, niet vrijdag-visdag, maar Fishermans Thursday, want het Visbureau wil af van vrijdag-visdag omdat er ook in de rest van de week meer vis gegeten moet worden!). 

Samenwerking

Bijzonder is de samenwerking met tal van bekende wijn- en foodschrijvers en bloggers en vakspecialisten, waaronder René van Heusden, Gerrit Jan Groothedde, Sieberen Meerema, Maarten Koek, Magda van der Rijst, Fred Nijhuis, Jody Mijts, Francesca van den Berk, Mariëlla Beukers. 
Meer info:

http://www.ilovefoodwine.nl

Of volg via twitter @ILoveFoodWineNL

Met 10 wijnglazen en een magnum onder de arm in de trein: wilddiner van de Haagsche Wijnsociëteit

  
Wilddiner van onze Haagsche Wijnsociëteit, dit jaar bij Bistro Bord’O in Leiden. Formule: restaurant kookt en de wijnclubleden nemen zelf passende wijnen mee, in magnums welteverstaan! En we nemen ook onze eigen glazen mee, twee per gerechtje, want we krijgen bij de meeste gangen twee verschillende wijnen. Dan zit je dus in de trein met twee tassen met glazen en een grote magnumfles onder je arm…tja. 

Blindtasting, oh zo moeilijk. Heel erg mooie gerechtjes gehad. Prachtige wijnen gehad. Niet allemaal perfect passend overigens, maar ook dat levert mooie discussies op. 

Start met champagne Mandois 2005 blanc de blancs & champagne Inflorescence blanc de noirs bij snoezige paddenstoelenamuse en mooie amuse met oester (>>>de gerijpte blanc de noirs past het beste bij de paddo, de frissere blanc de blancs sluit beter aan bij de oester). 

Daarna 2011 Priorat, Coma blanca van Mas d’en Gil & 2009 Nahe, riesling Spätlese, Halenberg van Schäfer-Fröhlich bij ceviche (>>>ceviche in de herfst en in een wilddiner snap ik niet zo goed, maar ’t was wel erg lekker; de witte Priorat gaat redelijk, de Spätlese is te zoet bij dit frisse gerecht). 

Verrassende en prachtige flight van 2002 Burgenland, Blaufränkisch alte Reben, Moric van Lutzmannshof & 2010 Marlborough, pinot noir van Cloudy Bay bij fazant (>>>beide wijnen zijn echte genietwijnen die prachtig uitkomen in mijn zelf meeebrachte Riedel Pinot Noir XL glazen; de nu al mooi ontwikkelde Blaufränkisch vergeef je het dat ie niet helemaal aansluit, de Cloudy Bay ook, maar omdat die jeugdiger is, is ie net iets te krachtig voor het fazantje; wel genieten voor neus en smaakpapillen). 

Chique flight van 2005 Margaux van Château Kirwan & 2007 Saint-Joseph, Les Challeys van Delas bij duif (>>>de meningen zijn verdeeld. Beide wijnen top en beide wijnen kunnen, de een geeft voorkeur aan de Bordeaux, de ander aan de net iets elegantere Noord-Rhône; ik kies voor de elegantie van Delas). 

Wit en rood bij kaasplankje: 2012 Viré-Clessé, Quitaine van Pierrette et Marc Guillemot-Michel & 2005 Rioja gran reserva, Impérial van van Compañía Vinícola del Norte de España (CVNE) (>>>ook hier verdeelde meningen, maar in elk geval wederom de constatering dat niet elke wijn bij elke kaas kan; de rode Rioja past goed bij de harde brokkelkaas, maar niet bij de jonge geit en de Époisse, terwijl de witte zachte Viré-Clessé matig scoort bij de oude kaas en enigszins stand houdt bij geit en roodschimmel). 

Afsluiter: 2009 Burgenland, Auslese chardonnay-scheurebe van Umathum bij chocolade met citroenijs (>>>de fraicheur van de wijn past bij het citroenijs, de choco…blablabla…ach, einde discussies, even alles overpeinzen, gewoon genieten…). 
Mooie avond! En op maar het wilddiner van wijnclub 2 volgende week…

Welke wijn bij kippenbouten met dragon-sinasboter? Château de Gaure, Cuvée Oppidum

We maakten gisteren kippenbouten met dragonboter. In de boter zaten fijngesneden dragonblaadjes, de zest van een sinasappel, wat groffe mosterd en zout en peper. Erbij gebakken krieltjes en doperwtjes.

Recept
Voor de receptgeïnteresserden:
de bouten werden onderhuids bestreken met de dragonboter en in de overschaal besprenkeld met wat olijfolie. Ze lagen daarna een uur in de oven op 160 graden, samen met wat kerstomaatjes, lente-uitjes en takjes dragon in een klein laagje kippenbouillon en witte wijn en werden elk kwartier even bedruipt.

Welke wijn erbij?
Mijn wijnapp kwam na het intypen van de trefwoorden “kippenbouten” (ovenbereiding), “dragon” op: sangiovese/Chianti, monastrell of tempranillo Spanje, montepulciano of Bourgogne. Allemaal rood dus. De toevoeging “sinaasappelschil” deed slechts de volgorde wat veranderen. De Spanjaarden gingen nu aan top. Ook de extra toevoeging “roomboter” hielp niet. Sangiovese won nipt van monsstrell.

Ik had gisterenavond echter geen zin in rood en twijfelde bovendien sterk of rood bij mijn boutjes zou smaken.

Na een duik in mijn wijnvoorraad vond ik:
2011 Limoux blanc, Cuvée Oppidum, Château de Gaure.
Na wat veldwerk op internet besloot ik de wijn in te zetten.

Wow! Wat een wijn. Waanzinnig genoten en hij paste door zijn kracht èn vleugje sinas ook nog een geweldig bij het gerecht!
Biologisch wit van 80% chardonnay, 15% chenin blanc en 5% lokale mauzac. 12 maanden ‘sur lie’ in barriques met bâtonnage, waardoor de wijn extra vulling krijgt. De mauzac geeft levendigheid. Chardonnay en chenin geven structuur en rondeur aan de wijn. Geweldig mooi. Fluweelzacht. Prachtig in balans. Complex. Perzik. Sinaasappel. Bloesem. Amandelbittertje. Elegant zacht zuurtje. Breed, vol en met lange afdronk. De wijnmaker ontwerpt elk jaar een etiket dat het karakter van de blend weerspiegelt. Nog wat jong, dus werd de Vinoglobe tevoorschijn gehaald en een extra groot glas deed de wijn ook goed. Genoten!

Wijn-spijs zomerdiner van wijnclub Le Tire Bouchon: welke wijn past het beste?

Begin juni is voor onze wijnclub Le Tire Bouchon ingeruimd voor het zomerdiner. Het zomerdiner staat traditioneel in het teken van wijn-spijs. Ter leering ende vermaeck gaan we dan bij elke gang twee verschillende wijnen inzetten en bekijken welke wijn het beste past. Meestal dineren we bij een restaurant, waarbij het restaurant één wijn inzet, en ondergetekende als ‘wijnmeester’ van de club zorgt voor een tweede alternatief ernaast. Soms heb ik dan een nadeel, omdat ik de exacte receptuur niet ken. Zo herinner ik me een gerecht “lamscarrée à la maroccain”. Mijn Provence-rosé paste perfect bij het lam, maar legde het zwaar af bij het hele gerecht. Er zat namelijk couscous bij met ingelegde geconfijte (en dus zoete!) citroenen. Daar kan mijn droge rosé niet tegenop, maar de zwoele rijpe rode Roussillon paste perfect.

Afgelopen zaterdag waren we met z’n allen te gast bij clubgenote Gerda en werd er gekookt door een aantal van onze leden. De chefs zorgden voor een wijn bij hun gerecht, en ik koos de tweede. Dat leverde de volgende combinaties en discussies op.

• Vooraf: 2008 Crémant d’Alsace, extra brut chardonnay, Emile Boeckel. Krachtige neus met uitbundige gistaroma’s en gerijpte tonen. Granny smith. Notig. In de mond schoon, zuiver, verkwikkende zuurgraad en strakdroog. Mooie fijne mousse die bijna onstuimig in het glas omhoog dwarrelt. Ook hier kracht, notigheid en veel gisttonen.Alleen Marco raadde het, maar dat kwam omdat hij ooit mijn blog (zie http://bit.ly/Yyo4Lh) over deze wijn had gelezen.
• Amuses van eendelever en Bleu d’auvergne-soepje van Gerda met 2006 Mosel, chardonnay, Weingut Friedrich Becker. Gerda had deze gekke wijn ooit bij Becker (wijngaard, hotel en inmiddels een restaurant met twee Michelin-sterren) zelf gekocht. Zoete chardonnay met een fris zuurtje uit de Moezel!? Paste perfect bij de gerechtjes.
• Visterrine van zalm met romige asperge-paksoivulling van Monica met 2012 Gascogne, gros manseng, Domaine des Cassagnoles en 2011 Valdeorras, godello, Louro do Bollo. De Gascogne oogt grassig, bijna sauvignon blanc-achtig en heeft zuren en een bittertje. Doet het met die zuurgraad envegetale aroma’s goed bij de asperges in het gerecht en bij de friszure dressing bij de sla, maar niet bij de romige vulling en de zalm. De godello is voller en heeft wat minder zuren en past daardoor overall beter.
• Kabeljauwrug met kruidendressing met prei & peen en beurre blanc saus van Gerda en Ingrid met 2011 Saint-Véran, Joseph Drouhin en 2011 Verdicchio dei Castelli di Jesi, “Le Vaglie” van Stefano Antonucci , Azienda Santa Barbera. De Saint-Véran heeft milde zuren en heeft behoorlijk wat honingtonen waardoor hij voor mij over het elegante maar wat neutrale gerecht heengaat. De verdicchio is fris, midvol en heeft bijna een prikkeltje. Ik had ‘m voller verwacht waardoor hij beter zou moeten passen, maar door zijn frisheid heeft de wijn ook moeite met het gerecht. De score is met 11 voor de Saint-Véran en 12 voor de verdicchio praktisch gelijk.
• Kogelbiefstuk (slowcooking), salsa verde, nieuwe aardappeltjes en groene sla van Gerda en Ingrid met dressing met 2002 Pauillac, Pontet Canet en 2011 Nebbiolo d’Alba, Giacosa Fratelli. De salsa verde maakt het de biefstuk en de wijnen moeilijk! Ook hier gaan de stemmen voor ongeveer de helft naar wijn 1 en voor de helft naar wijn 2. We hebben dus beiden goed gekozen en het ligt aan je eigen voorkeur of aan waar je de nadruk op legt welke wijn je bij dit gerecht prefereert. De Bordeaux is mooi op dronk en heeft een redelijke zuurgraad. Deze past het beste bij de kogelbiefstuk als die zonder de garnituur wordt geproefd. Doe je de salsa verde en de aardappeltjes erbij, dan heeft de nebbiolo met z’n kleine zoetje bij velen weer de voorkeur.
• Dessert: eton mess van Ingrid met 2011 DOCG Brachetto d’Acqui, vino spumante dolce, “Rosa Regale”, Banfi (zie ook http://bit.ly/14tKcYX over deze wijn). Mooie granaatrode dessertwijn met maar 7% alcohol. Iedereen was het erover eens: een perfect match met het gerecht en samen een heerlijke zoete afsluiter van een diner.
• Oude Zoeterwoudse boerenkaas, Spaanse blauwschimmelkaas (Cabrales Valdeon) en Hollandse Landana Bleu-Blue meegenomen door Marco met jerez PX, Bodegas Valdivio. Port en kaas, PX en kaas, rode wijn en kaas…MOEILIJK!!! Een (dessert)wijn past zelden of nooit bij alle kazen van een kaasplankje. Eigenlijk moet je bij elke kaas een klein glaasje met een andere wijn hebben voor een echt goede match. Bij port past vooral harde kaas en blauwschimmel. Jonge geit, witschimmel of roodbacterie past sowieso volgens mij eigenlijk bij geen van drieën. En toch zijn die drie wijnen tegenwoordig favoriete begeleiders bij kaasplankjes. Tja, hardnekkig. Marco wilde graag PX inzetten voor het naborrelen en nababbelen. Hij koos daarvoor drie kazen met een sterke smaak die zouden kunnen passen. Ik snap zijn keuze, maar voor mij bewijst het weer eens temeer dat de meeste PX niet bij kaas past. Dit is een mooie PX, maar echt 100% passen bij kaas doet hij niet. Desalniettemin samen een heerlijke hartig-zoete afsluiter van wederom een geslaagd wijn-spijs zomerdiner van Le Tire Bouchon!

2010 Lugana “Brolettino” van Ca’ dei Frati

Vanavond op tafel…een simpele hap met een mooie wijn.
Kalfsschnitzel met spruitjes en knoflookpuree.
Erbij: 2010 Lugana “Brolettino” van Ca’ dei Frati. Mooie Noord-Italiaan uit Lombardia, ten Zuiden van het Gardameer. De wijn kreeg “tre bicchieri” en daarmee de hoogste Italiaanse waardering. Van 100% trebbiano. Vol. Complex. Zachte zuren. ‘Malo’. Weinig fruit maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door prachtige gerijpte tonen. Subtiel hout. 10 maanden barriques en daarna nog drie maanden op fles gerijpt voordat de wijn op de markt komt. Ca’ del Frati staat model voor de wijnen uit Lugana, hoewel veel wijnen hier niet dit niveau halen. De familie Dal Cero verbouwt al sinds 1939 druiven in dit gebied. Na dertig jaar zagen de gepassioneerde wijnbouwers hun harde werk beloond en werd de DOC Lugana erkend, logisch dat zij dan ook in 1969 de eerste Luganawijn maakten. Mooi!

Wilddiner met verrassende wijnkeuze bij eendenlever: Madeira!

Afgelopen zaterdag hadden we wilddiner van wijnclub 2, de Haagse Wijnsociëiteit. De meest verrassende combinatie was die van licht gebrande eendenlever, structuren van peer en macadamia. Hierbij hadden twee clubleden een wijn gekozen. Als eerste kregen we een 2011 riesling Spätlese, Piesporter Goldtröpchen van Kurt Hain in magnum. Jonge wijn die op zich niet misstond bij het gerecht, maar toch weinig spanning opleverde. Dat kon niet gezegd worden van de tweede wijn die we hierbij kregen: Justino’s Madeira, colheita 1996, Fine Rich (van Vinhos Justino Henriques). De gemoederen liepen aardig op en de meningen liepen sterk uiteen. Natuurlijk, deze zoete krachtige Madeira met zijn gebrande noten, caramel, vijgen, gebakken appel, getoaste tonen, koffie, mooie zuurgraad en lange afdronk, ging wat over het gerecht heen. Maar: spanning was er wel degelijk! De Fine Rich 1996 is een blend van diverse rode druivenrassen, voornamelijk tinta negra. De wijn is gerijpt in barriques en komt minimaal 5 jaar na de oogst op de markt. Voor mij was de riesling 1 + 1 =2, de Madeira echter verrassend 1 + 1 =3. De balsamico en nootjes in het gerecht pasten goed bij de Madeira. De zoetheid van de wijn harmonieerde met de eendenlever en de frisheid van de wijn sloot aan bij de zuren in de peer. Leuk!
Ook vorige week zagen we bij een wilddiner dat fazant met Elzas-riesling een logische en aardige combinatie opleverde, maar dat de gedurfde Bardolino het er eigenlijk beter bij deed; in dat geval mede door het buikspek en de behoorlijk op smaak gebrachte jus. Ook deze week was voor mij de gedurfde wijn de combinatie die niet alleen verrassender was, maar het voor mij ook net iets beter deed…

Vanavond op tafel… bavette met chorizocrumble en zwoele Bolgheri “Mediterra” van Poggio al Tesoro

2009 IGT Toscane, “Mediterra” van Poggio al Tesoro. Het wijnhuis is een joint venture tussen de Allegrini-familie uit Veneto en Leonardo Locascio, CEO van het Winebow Inc. Samen kochten ze in 2000 wijngaarden in Bolgheri en verbouwen er witte vermentino, die de elegante Solosole levert, en rode syrah, merlot en cabernet sauvignon, waarvan de blend deze Mediterra geeft. Daarnaast mikken ze hoog met de bordeauxblend “Sondraia” en de “W” van 100% cabernet franc, een ode aan de overleden broer Walter Allegrini.
De “Mediterra” heeft een verrassende druivenkeuze: 40% syrah, 30% merlot en 30% cabernet sauvignon. Geen enkel vleugje Italiaanse druiven zoals sangiovese dus. En toch smaakt deze wijn Italiaans. De wijngaarden bevinden zich nabij die van Sassicaia, Ornellaia en Ca’Marcanda in Bolgheri. De wijn heeft acht maanden op gebruikte barriques gerijpt.
Diep donker roodpaars. Zoete neus met donker rijp fruit. Bramen voorop. Cassis. Kruidig. Oregano. Nootmuskaat. Drop. Zwoel. In de mond fluweelzachte rijpe tannines. Je proeft de alcohol van 14,5% maar het stoort niet. Lekker. Een beetje gelikt, dat wel. Maar wie kan het schelen…?

Wij dronken de wijn bij USA bavette met chorizocrumble op een bedje van ratatouille. Ik moet zeggen, een goede combi!

Vanavond op tafel: riesling feinherb van Kruger-Rumpf uit de Nahe

Kalkoen in zoetzure saus met perzik, doperwtjes en zilveruitjes.
Erbij: 2010 Nahe, riesling feinherb, Münsterer Dautenplänzer van Kruger-Rumpf. Pff. Die Duitse etiketten ook. Mooie elegante wijn met een restzoetje van 13 gram/liter. Feinherb dus, de recente benaming voor een halfdroge wijn. Maar die klinkt niet zo literfles-slobberzoet maar chiquer. Fijn zoetje in dit geval met lichte honingtonen en flinke zuren. Daardoor kan hij ook het zoet-zuur spel van het gerecht goed aan. 2010 had in de Nahe een hoge rijpingsgraad, maar ook veel zuren. Beide merk je terug in deze wijn. De wijn past helemaal in de stijl die zoonlief Rumpf wil: klassiek, ‘slank’, mineralig en “Säure betont” (nadruk op mooie zuren dus).
€13 bij de producent.