#LoireVélo (5): internationale wijnbloggers in actie

Vier dagen op pad in de Loire met een groepje enthousiaste wijnbloggers uit Engeland (Jim Budd en Denise Medrano), Duitsland (Ralf Kaiser, Thomas Günther en Paul Truszkowski), Frankrijk (Miss Vicky), België (Jelle de Roeck en Christof Spinelli) en Nederland (Marja van Beek en ikzelf). Geflankeerd door export manager Hilkka Chartier en stagiaire Alex Chardonnereau van Interloire. Een mooi groepje wijnfanaten.

Social media
Ja natuurlijk, als je met wijnliefhebbers op pad bent, wordt er bijna alleen maar over wijn gesproken! Onontkomelijk bijna, en heel bevreemdend voor mensen buiten deze ‘scene’. Maar ga je met wijnbloggers en social media adepten op pad…dan wordt er niet alleen de hele tijd over wijn gesproken, maar er wordt ondertussen ook nog eens onafgebroken gefotografeerd – alle flessen, alle spots, alle gerechten, eigenlijk alles en iedereen om je heen…! – en getwitterd, foto’s worden op Facebook gezet, er wordt gekeken of er ook ergens een Wifi-code voor gratis internet te vinden is, de iPhones worden tussentijds in het restaurant kort aan de ‘jus’ gelegd om bij te tanken en midden in de nacht wordt er nog druk geblogd en getwitterd met de iPad. De nieuwste hit is de ‘app’ Instagram. Instagram is in feite een app voor je mobieltje om foto’s mee te maken en vooral te delen, maar het is ook een nieuw sociaal netwerk geworden; een van de vele inmiddels. Grappig ook om te constateren dat je medebloggers in de kamer naast je ook nog wakker en druk bezig zijn; je wenst elkaar vervolgens via twitter welterusten…

#LoireVélo
Tijdens ons wijnbloggerstripje naar de Loire, wilden we uiteraard elkaars commentaren lezen. Dus werden twitternamen uitgewisseld en gingen we elkaar druk volgen op Facebook en Instagram om maar niets te missen van elkaars uitingen. Druk druk druk. Ik denk dat zo’n groepje kwetterende en fotograferende bloggers heel vreemd overkomt voor de buitenwereld.
Ik had al voor de trip iedereen op de diverse social media opgespeurd en getwitterd, zodat we elkaar al voor de echte ontmoeting ‘kenden’. We hadden per twitter ook al een gezamenlijke code afgesproken, namelijk #LoireVélo (spreek # op z’n Engels: hashtag LoireVélo). Met een # (hashtag op z’n Engels, hekje in het Nederlands) voor een woord, kun je op twitter dat woord opzoeken en als iedereen #woord gebruikt, kun je op twitter alle berichtjes van iedereen zien die daarover schrijven. Makkelijk dus.

I’m cool, I drink wine
Terug naar de wijnbloggers. Hieronder een kort voorstelrondje van dit gekke clubje.
Allereerst Jim Budd (twitter: @jymbudd). Hij is freelance journalist met een specialisme in Loirewijnen. Zijn prijswinnende blog http://jimsloire.blogspot.com is alom bekend en onderweg lijkt hij iedereen in de Loire te kennen. Beminnelijk, altijd gekleed in de meest zotte en opvallende bonte Hawaï-shirts, indrukwekkende camera mee en met enorme passie voor en kennis over Loirewijnen. Lucky to have him in the group!
Ook uit Engeland, maar oorspronkelijk uit California, is Denise Medrano (@thewinesleuth). Zij heeft een wineblog (http://winesleuth.wordpress.com) en is freelance social media manager. Ze kon het onderweg goed vinden met de in Parijs wonende Miss Vicky Wine (@vickywine), een vrolijke jonge meid met eigen T-shirts aan met teksten als “I’m cool, I drink wine”, die goedlachs al fietsend met de iPhone in de hand aan het fotografen was. Ze verkoopt wijn, onder andere de Beaujolais van haar familie.

Belgische levensgenieters
We hebben erg gelachen met onze Belgische blogcollega’s. Beiden zitten niet in het wijnvak, maar bloggen wel over wijn. Jelle de Roeck (@jellederoeck) is architect en beschrijft daarnaast op zijn blog (http://jellederoeck.tumbir.com) maandelijks een nieuw wijnthema. Uiteraard is dat de komende maand Loire!
De van oorsprong Italiaanse levensgenieter Christof Spinelli (@spinellich) is SAP-consultant en verwoord zijn passie voor wijn, spijs en reizen op zijn blog (http://dolcevitaspinelli.wordpress.com).

DJ Wein
De eerste middag hebben we in de Loire vooral Duits gesproken. De van oorsprong Duitse Hilkka Chartier (exportmanager van Interloire voor Duitsland, Nederland, België en Engeland) haalde de Nederlandse en Duitse bloggers tegelijkertijd op en al gauw ontdekten we dat Duits voorlopig de betere voertaal was. Ralf Kaiser, alias “der Weinkaiser” (@weinkaiser) had ik al eerder ontmoet, vorig jaar tijdens mijn wijnblogtrip naar de Nahe en Rheinhessen. Een bekende in social medialand in Duitsland! Meneer Weinkaiser is wijnschrijver en enthousiast wijnblogger (http://www.weinkaiser.de). Net als de andere twee Duitse bloggers altijd op pad met een stevige camera.
De vrolijke journalist Thomas Günther (@weinvkn) viel op doordat hij twee dagen fietste in “einem orangen Trikot”, maar vooral door zijn witte rieten hoedje. Hij zal de oranje trui wel niet op 13 juni dragen…als Duitsland tegen Nederland moet voetballen. Op zijn blog http://weinverkostungen.de neemt hij de tijd om wijnen te goed proeven en te bespreken. De guitige en energieke oenoloog Paul Truszkowski (@vinophil) is wijninkoper en organiseert onder de naam WineVibes trendy wijnevents die ook een wat jonger publiek aanspreken (zie www.winevibes.de). Motto: “edle Tropfen und feine Sounds in gelungener Kombination”. En hij voegt eraan toe: “Bouquet erschnüffeln, einen Schluck im Mund durchkauen, mit strenger Miene ausspucken – diese Art der Weinverkostung war gestern. Heute ist WineVibes. Authentische Weine für das urbane Nachtleben der Großstadt.” Inspirerende man! Op http://drunkenmonday.wordpress.com bespreekt hij trouwens met een groepje wijnliefhebbers ook nog regelmatig wijnen. Toch niet op de ouderwetse manier, Paul…? 😉

Nederwijnbloggers
En last-but-not-least mijn Nederlandse medeblogger Marja van Beek (@DeWijncoach). Marja is een veelzijdige duizendpoot. Ze is ex-hotelmanager en ex-restauranthouder en heeft nu een eigen wijncoachbureau (www.wijncoachingbureau.nl). Aan de Business School Notenboom geeft ze wijn-spijs lessen. Daarnaast is ze – net als ik – wijndocent bij het Wijninstituut. Ze schrijft de blogberichten voor http://wijn.blog.nl.
Om het rijtje deelnemende bloggers compleet te maken, ook nog iets over mijzelf, Ingrid Larmoyeur. Op twitter bekend als @vinissima en @bubbelblog. Wijnblogger. Themaproeverijen met mijn bedrijf Vinissima. Wijndocent bij het Wijninsituut. Verenigingsprofessional en communicatiespecialist. Champagneliefhebber en bubbelfanaat. Sherry Educator® en Spanish Wine Educator®. Op mijn blogs https://vinissima.wordpress.com en http://bubbelblog.wordpress.com beschrijf ik (mousserende) wijnen en wijn(-spijs)ervaringen.

Een heel divers clubje deed dus mee aan #LoireVélo. Dat maakt het wat mij betreft ook zo leuk om aan dergelijke wijnbloggerstripjes mee te doen. Uiteraard het proeven van wijn uit het betreffende gebied, maar ook de gesprekken met en ervaringen van wijnbloggers uit andere landen. En…wijnliefhebbers zijn altijd gezellig! Dus per definitie een mooie ervaring rijker!

Salut!

Advertentie

#LoireVélo (4): tufsteen en bubbels

Op dag 4 van de wijnbloggerstrip #LoireVélo staat de wekker om 5.30 uur. Oef. Snel een kop koffie en een bakje joghurt en klaar voor de taxi. Samen met medebloggers Marja @DeWijncoach en onze Belgische blogcollega @JelledeRoeck op weg naar het station in Tours om vandaar weer naar huis te gaan.

Het was gisteravond zo laat, dat ik maar een kort blogje met vooral veel sfeerfoto’s heb gemaakt. Nu een wat uitgebreider verslag.

Wijn-spijs mismatch
Laat ik het eerst nog even kort over het diner van zaterdag hebben. De wijn-spijs combi van restaurant Le Duplex kunnen we afdoen met ronduit slecht. Een droge Menetou-Salon bij foie gras en een rode Chinon bij een voortreffelijke kalfszwezerik en kwartel getuigen niet bepaald van een benul van het combineren van wijnen en gerechten. Zoals in mijn eerste Loireblogje geschreven, dat kom je vaker tegen in Frankrijk! De “Triple Zéro”, La Taille aux Loups van Jacky Blot, een Montlouis sur Loire pétillant, past ook matig bij peer in rode wijn, maar was wel aangenaam.
Gelukkig had de organisatie Interloire voor deze avond ook de van oorsprong Britse wijnmakelaar (‘courtier’) Charles Sydney uitgenodigd. Hij liet ons voor het diner drie mooie wijnen proeven.
De Crémant de Loire, Cuvée D’Exception, “brut 1856” van Château de L’Aulée heeft een fijne mousse en veel smaak dankzij vergisting op hout. Romig. Rijpe appel. Tropisch fruit. Zachte zuren. De wijn oogt heel rijp, bijna zoet, maar heeft toch een dosage die lager is dan 10 gram. Men plukt de chenin blanc hier ook heel rijp. Wat mij betreft een prachtig voorbeeld van mooie Crémant de Loire! (€8)
De 2006 Montlouis sur Loire van Domaine de la Taille aux Loups (wijnmaker Jacky Blot) is goudgeel, toasted, dik, vol, zachte zuren, notig, bittertje. Mooi voorbeeld van houtgerijpte chenin blanc.

Proeven in de wijngaard van Clos Cristal
Zondagmorgen vroeg op om met de trein naar Saumur te gaan. Aldaar wacht onze fietsgids Christophe Marzais ons op en we krijgen nieuwe fietsen. Geen mountainbike, dus een fijn comfortabel zadel. Merci!
De dag begint somber en regenachtig, maar het klaart gauw op en we krijgen onverwacht een zonnige dag. Gelukkig. De Loire is pittoresk en het is een prachtige tocht langs bekende en minder bekende (wijn)dorpjes en langs de rivier.
We fietsen in anderhalf uur naar Clos Cristal / Hospices de Saumur in Saumur-Champigny. Na een bezoekje aan de wijnkelder, die in dit gebied veelal in koele tufsteenbergen ligt, gaan we de wijngaard in voor een proeverij in de buitenlucht. Leuk! Onderweg zien we de bijzondere manier van planten vam wjnstokken hier, “les murs”. De wijnstokken worden aan de noordzijde van de muur geplant en gaan via een gat in de muur naar de zuidzijde. De bladeren en druiventrossen krijgen zo extra zon en warmte via de stenen waartegen ze aangroeien. Dat heb ik nog nooit gezien!
We proefden vier mooie wijnen. Allereerst een méthode ancestrale (de oudste manier van bubbels maken) van cabernet franc. Vin mousseux brut, Vignobles de L’Hospice de Saumur van Claude Tirmouche. De fles heeft ca. 10 gram dosage maar bij deze oermethode is elke fles anders. De wijn uit zich zeer droog, zuiver, schoon, licht, elegant met framboosjes. Toppertje! 16,5/20 punten. (€9)
De 2010 Saumur blanc van chenin blanc is heel fris, elegant, droog, zuiver, mineralig, appel, peer. Mooi.
Vervolgens twee rode wijnen. Fruitige ongefilterde 2010 Saumur-Champigny en de 2010 Saumur-Champigny “Les Murs” van Clos Cristal. De laatste wijn is van de oogst van de 3km lange muur in de wijngaard. Hiervan worden 3.000 flessen gemaakt. De wijn heeft duidelijk meer body en concentratie dan de vorige. Vol. Stevig. Veel fruit en tannine. Nog jong uiteraard. Lange afdronk. Mooi.

Lunch bij L’Hélianthe
Weer op de fiets. Na een uurtje door de wijngaarden kwamen we aan bij restaurant L’Héliante in Turquant. Hier was ik in 2008 al eens met mijn wijnclub. Goede herinneringen aan de lunch met lamsbout. Gelukkig viel het restaurant ook nu niet tegen. Eigenlijk de beste keuze qua wijn-spijs combi’s gedurende de hele trip! En nog eens lekker eten ook. Zoete aardappelmousse met gember bij een elegante ‘late harvest’ 2005 Coteaux L’Aubance moelleux van Bablut. Een strakke mineralige 2011 Saumur blanc van Les Clos Maurice bij rillettes van heek met venkel. En ja, ook weer lam. Nu met twee rode wijnen van cabernet franc: de fruitige sappige 2009 St. Nicolas de Bourgeuil “Sanguin” van Patrimoine en een iets beter matchende krachtige 2005 Anjou-Villages Brissac “Petra Alba” van Domaine de Bablut. Lekker!

Downhill naar Château de Targé
Na de lunch is het lastig(er) fietsen ontdekten wij. Met vier glazen op, worden je benen toch wat slapper. Gelukkig was het volgens fietsgids Christophe alleen maar “downhill” tot onze volgende stop, Château de Targé in Parnay. Jaja, downhill. Nou, mooi niet. En afstandsaanduidingen als “nog maar 400 meter” of “nog maar twee kilometer tot de lunch” neem ik tegenwoordig ook met een flink korreltje zout!
We werden welkom geheten door de bevlogen dove wijnmaker Edouard Pisani-Ferry. Ook zijn kelders liggen in tufsteen (“tuffeau”). Onder Saumur ligt het helemaal vol met tufsteenkelders. Het hele tufsteengebied omvat zo’n 220km, van Angers tot vlak voor Tours. We proefden er acht prachtige wijnen, waaronder een zachte Saumur brut (€9,50), brut blanc de Targé facon Crémant van 70% chenin blanc en 30% cabernet franc. Fijne mousse. Rijp geel en tropisch fruit. Zuiver. Zoetje. Elegant.
De 2011 Rosé de Targé, een Cabernet de Saumur, is mooi droog. Fruitig. Mineralig. Licht vegetaal. Een “rosé tendre” noemen ze het zelf. (€6)
Rosé is er in de Loire in zoete variant (Rosé d’Anjou) en twee droge varianten: de altijd droge Rosé de Loire en de Cabernet de Saumur die tot 7 gram suiker mag bevatten. De rosé van Targé bevat 5 gram suiker.
Na enkele rode wijnen van cabernet franc, kwam een zoete afsluiter: 2009 Coteaux de Saumur, blanc moelleux, Coteaux de Targé van chenin blanc (€21 voor 0,5 liter). Om de wijn zo mooi te krijgen, heb je volgens de wijnmaker een droge zomer nodig. Elegante wijn. Tropische neus. Geconfijte abrikozen. Sinaszest. Complex. Mist wat zuren, maar toch een mooie wijn.

Bollinger aan de Loire
En wederom zo’n 8km fietsen voor de laatste etappe naar Langlois-Chateau dat sinds 1973 onderdeel van champagnehuis Bollinger is. We kregen er eerst een lesje over de verschillende bodemsoorten in de Loire. Klei, schist en graniet aan de westkant, kalk in het centrum rond Saumur en kalk en kiezels rond Sancerre. Daarna werd de filosofie van L-C toegelicht: de productie van begin tot einde controleren. Voor hun mousserende wijnen koopt L-C de druiven uit vijf verschillende gebieden in. Dat doen de bekende handelshuizen in Champagne ook, maar hier blijkt dat ongebruikelijk te zijn. Veel producenten kopen stille wijn (na de eerste alcoholische gisting) in en doen alleen de tweede vergisting op fles zelf! L-C gebruikt geen ‘malo’, want het gebied is sowieso al wat warmer dan de Champagne en anders verliest de wijn zijn fraicheur.

Langlois-Chateau maakt ook – mooie zuivere – stille wijnen, maar voor mij zijn de mousserende wijnen het meest markant. We proefden er vier. De instapper, de Langlois Crémant de Loire brut is van 60% chenin blanc, 20% chardonnay en 20% cabernet franc. De wijn heeft 3 jaar gerijpt en heeft een – commerciële – 12 gram dosage. Lichtgeel. Rijpe neus. Prikkende mousse. Schuimend. Pittige zuurgraad. Klein zoetje. (15+/20)
De midroze Langlois Crémant de Loire rosé brut van cabernet franc (met 5% chenin blanc) heeft een midgroffe prikkende mousse, is schuimend, smaakt naar aardbeitjes en heeft dezelfde redelijk hoge dosage van 12 gram. (15+/20)
De Langlois Crémant de Loire brut vintage 2005 heeft maar liefst zes jaar gerijpt en heeft een lagere dosage, 8 gram. Van 60% chenin blanc, 20% chardonnay en 20% cabernet franc. Eindelijk de voor de tweede rijping op fles zo karakteristieke gistneus. Fijne mousse. Mooi droog. Veel smaak en karakter. We sluiten af met de Quadrille de Langlois-Chateau. Van 50% chenin blanc, 30% chardonnay, 15% cabernet franc en 5% cabernet sauvignon. De wjn heeft vier jaar gerijpt en een lage dosage van 4 gram. (€17) schuimende prikkende mousse. Strak, maar toch ook wat zacht met een subtiel zoetje. Persoonlijk vond ik de vorige mooier. (16+/20 punten)

De afsluiting ’s avonds in een ‘Salon de thé’ bij het prachtige kasteel van Saumur viel wat tegen. Het eten deed denken aan de gerechten en bordenopmaak van vervlogen tijden, de wijnen pasten wederom niet bij het eten. Jammer, maar we konden moe na twee dagen fietsen in de Loire wel even bijkomen en foto’s, twitteradressen en ervaringen uitwisselen. Het was weer een mooie wijntrip. Veel gezien, veel geleerd. In mijn volgende blogje vat ik e.e.a. nog even samen.

Salut!

#LoireVélo (3): het gebied rond Saumur

Vandaag was de derde dag van ons wijnbloggerstripje naar de Loire. Een fikse fietstocht van 35km, het bezoek aan drie wijnhuizen (Clos Cristal, Château de Targé en Langlois-Château, een mooie lunch bij L’Helianthe, en een afsluitingsdiner stonden op het programma. Te weinig tijd om te bloggen. Dus volsta ik hier even met wat sfeerfoto’s. Want de wekker gaat straks op 5.30 uur af!

#LoireVélo (2): fietsen en Vitiloire

Dag twee van onze wijnbloggerstrip naar de Loire. Vandaag stond een serieuze fietstocht op het programma. Het was een ideale dag om te fietsen. Volop zon en zelfs behoorlijk warm. Loire op z’n best en mooist.

Aan de fiets, een prima mountainbike, lag het niet. Aan mijn conditie wel. Ik heb me prima vermaakt, maar 26km heuvel op en heuvel af door de wijngaarden tussen Tours en Vouvray viel me best tegen. Doe ik ook nooit en het nadeel is dat je op de fiets geen wijn kunt meenemen.

Marc Brédif

En dat is jammer, want ons einddoel vanmorgen was wijnproducent Marc Brédif die ons welkom heette met een zéro dosage bubbel. De Vouvray brut extrême, Réserve Privée beviel me erg goed. Geen toegevoegd suiker en dus lekker strak. Fris. Verkwikkende zuren. Fijne wat schuimende mousse. Granny Smitth-appel. Peer. Gistig. Hazelnoot. Mooie afdronk. Goed in balans. Lekker! (17+ op 20 punten)

Daarna hebben we bij Brédif nog acht droge en (edel)zoete wijnen geproefd. We mochten een enkele keer raden van wiens geboortejaar we een wijn proefden. Moeilijk!

De bijzondere Vouvray Réserve Privée van 2009 “vigne blanche” heeft minder dan 2 gram restsuiker. Dat kom je hier zelden tegen. De wijn heeft 20 maanden ‘sur lie’ (op gist) gelegen en is bewust wat reductief.

De 1997 Nectar beviel mij het meest. Edelzoet met 90 gram restsuiker. Mooi vol en dik. Dadels. Vijgen. Mooie zuurgraad.

Daarna gingen we snel in tijd terug. We proefden een 1990 Vouvray Collection. Zoet. Rijp fruit. Abrikozen. Sinaszest. Dan de 1983 Vouvray classic. Mooie fraicheur en levendige zuren. Vervolgens een elegante zoete Vouvray uit 1969 met ca. 15 gram restsuiker. We sloten af met een zoete Vouvray uit 1959! Donker goudgeel, bijna bruin. Marmelade. Frisse zuren. Bijna dennenaalden en minty. Mooie fraicheur. Elegant. Levendig. 80 gram restsuiker.

Chinon rosé

Na deze fijne proeverij fietsten we langs de Loire weer terug. De lunch bij Le Chien Jaune liep helaas erg uit omdat het restaurant ons maar lefst twee uur vasthield met een slechte timing. Jammer, want als je een wijnbloggerstripje organiseert, wil je je bloggers toch juist ook de tijd gunnen om tussendoor te bloggen en indrukken op te snuiven. Ach, Franse slag zullen we maar zeggen. En ze hadden de meest absurde tiramisu ooit! Dot slagroom in het midden met wat schijfjes aardbeien!. Vreemd. We proefden er verder o.a. een rosé uit Chinon. Geen topper, maar wel lekker droog en fris. Had ik nog nooit gehad. Leuk!

Vitiloire

Hierna begaven de bloggers zich naar het stadspark om lekker wijnen te proeven op de Vitiloire. Deze wijnbeurs met Loirewijnen wordt voor de 10e keer georganiseerd. De toegang is gratis en voor iedereen! Je koopt alleen bij de entree een glas voor €5. Er staan wijnproducenten uit bijna de hele Loire, van Sancerre tot Vouvray, van Montlouis tot Coteaux du Layon en veel meer, zoals Crémant de Loire, Jasnières, Menetou-Salon, Puoilly-Fumé, Muscadet, Quincy, Reuilly, Touraine en Saumur. Mooie manier om de hele diversiteit van de Loire te leren kennen.

De sfeer op Vitiloire is ongedwongen en mensen proeven lekker, zitten tussendoor in het gras te kaarten of eten een hapje. Leuk evenement voor jong en oud en je ziet mensen genieten. Zo moet wijn zijn! Niet dat opgeklopte. Gewoon lekker genieten… Bij ons zou het zo vrees ik niet kunnen. Dan zouden bezoekers aan het einde van de dag laveloos in het gras liggen.

Terwijl ik nu aan het einde van de middag in het hotel snel mijn nieuwe blogje schrijf, denk ik terug aan deze dag. Aangename tot zeer mooie wijnen. Leuk gebied. Mooie dorpjes. Lekker weer. Mooie sfeer. Wat wil een mens nog meer…?

Morgen gaan we voor dag en dauw naar Saumur. Daar zullen we de hele dag fietsend tussen de wijngaarden in en rond Saumur vertoeven. We gaan 35km fietsen. Het tempo lag vandaag best hoog, met iets te weinig stops om foto’s te maken. We zullen zien hoe dat morgen gaat. Ik vrees even afzien, aangezien we volgens mij allemaal last krijgen van zadelpijn. Mountainbikezadels zijn verre van comfortabel, heb ik gemerkt…

Maar eerst zo lekker dineren. Benieuwd wat we te proeven krijgen…

#LoireVélo (1)

;

Vanmiddag aangekomen in stralend zonnig weer. Laat de das maar in het hotel. Bij het station ontmoeten we meteen al twee Duitse bloggers, social mediagek Ralf Kaiser (@weinkaiser) en de insirerende wijninkoper en organisator Paul Truszkowski (@vinophil), en de van oorsprong Duitse Hilkka Chartier van Interloire. Samen gaan we even lekker lunchen op een zonnig terrasje om daarna meteen vol aan de slag te gaan bij het Maison des Vins de Tours. Daar ontmoeten we nog twee Belgen en enkele andere bloggers, zoals Thomas Günther (@weinvkn) en de Engelse Loire-kenner Jim Budd (jymbudd).

Maison des Vins

Het Maison des Vins in Tours staat in het pittoreske oude gedeelte van Tours. Leuke pleintjes, heerlijke terrasjes en vakwerkhuisjes alom. Een mooie ambiance voor onze eerste proeverij.

We beginnen met een aangename Crémant de Loire brut van Domaine de la Gabillière. Bleekgeel, schuimende mousse, vuursteen, klein zoetje, goede balans. Verrassend met 13% alcohol.

Dan een 2011 Touraine Sauvignon, “Pointe d’Agrumes”, Complices de Loire van FX Barc. Deze wijn werd uit honderd wijnen tot ambassadeur van sauvignon blanc voor 2011 gekozen. Aardige wijn, maar ik proefde die voorkeurspositie er niet vanaf. Stuivend. Groen vegetaal. Frisse zuren. Kruisbes. Soepel en zuiver.

Hierna volgden twee wijnen uit Vouvray, van chenin blanc dus. Allereerst 2009 Vouvray sec, Clos de la Lanterne. honing, typisch chenin blanc. Rijp geel fruit. Persik. Bittertje. Bijna oxidatief. Ook hier een klein zoetje.

Daarna 2010 Vouvray sec van Domaine Carème. Strakker dan de vorige en leuk detail: op de achterkant staat op de fles een schema van droog tot zoet met een pijltje waar de zoetheid van de wijn zich bevindt. Deze staat op 1,5. Handig!

2009 Savennières, Rocheaux aus Moines van Domaine aux Moines. Zowaar 14,5% alcohol. Droog met zoetje. Honing. Perzik. Bittertje.

We sluiten af met 2009 Saumur-Champigny, La Golie, Château Yvonne. Groen. Stallig. Zeer fruitige cabernet sauvignon.

Leuke intro, maar naar mijn mening was het assortiment in het Maison des Vins wat beperkt.

Wijn-spijs

’s Avonds gingen we met z’n allen voor het diner naar restaurant Le Thélème. We kregen aardige gerechten, maar al met al is mijn eindindruk dat het stevige kost is en dat Fransen in het algemeen geen toppers zjn qua optimale wijn-spijs combinaties.

We begonnen met een Vouvray brut van Bourillon Dorléans als aperitief. Niks mis mee, maar wel een erg zachte en groffe bubbel en een korte afdronk. ’s Middags hadden we op een terrasje ook al een mousserende Vouvray gedronken. Geen topper. Vooralsnog ben ik dus nog niet overtuigd van de bubbelende Vouvray.

Vervolgens kwam er bij foie gras een 2009 Vouvray moelleux van Domaine de Margallau. Elegant met milde zuren. Niks mis mee, maar de wijn had bij dit gerecht meer body en meer zoet mogen hebben. Zeker omdat er een kerriesaus en een soort appelstoofje met kaneel bij zat.

Bij op de huid gebakken Loire-vis (sendre) met mosterdsaus kregen we 2010 Vouvray sec, La Coulée d’Argent van Bourillon Dorléans. Honing. Fris. Zoetje. Grapefruit. Zuiver. Opvallend detail: als je over het etiket schuurt, ruik je grapefruit! Grapje van de wijnmaker. Aardige wijn, maar slechte keuze bij het filmende gerecht. De wijn doet niets voor het gerecht en smaakt in de agdronk zelfs kurkachtig. De saus is te vol en heeft teveel smaak voor deze frisse wijn. Jammer.

Bij het vreemde tussengerecht met geitenkaas met bladerdeeg en muntblaadjes (!?) krijgen we twee wijnen. Een prachtige 2011 Vouvray “Turonien” van Alexandre Monmousseau. Droog. Fris. Zuiver. Mineralen. Kalkbodem. Deze wijn heb ik niet lastig willen vallen met de mt. De 2011 Chinon blanc wel, dat ging redelijk. Leuk om eens een witte Chinon geproefd te hebben! Een rariteit. Van chenin blanc. Fris. Zachte zuren. Van argilo-calcaire bodem. Een bescheiden wijn na de Turonien, maar de wn past wel beter bij het gerecht.

Als afsluiter krijgen we een soort coulis van citrusvruchten. Hierbij wordt een droge Crémant de Loire brut rosé “La Folie des Loups” van Domaine de Nerleux geschonken. Een wijn van 100% cabernet franc. Aardige bubbel, maar naar mijn mening te droog voor het gerecht. Een Rosé d’Anjou zou beter gepast hebben! Maar ach. Wijn-spijs blijft moeilijk. En wellicht soms ook wel persoonlijk.

Morgen vroeg weer op. We gaan fietsen langs de Loire naar Rochecorbon waar Marc Brédif zit…

#LoireVélo (intro)

#LoireVélo, onder die naam starten tien internationale wijnbloggers vandaag hun tochtje naar de Loire. Vandaag komen we aan in Tours, waar we worden opgewacht door iemand van Interloire. We zullen dan eerst het Maison des Vins de Tours gaan bezoeken.Ik reis als Nederlandse wijnblogger samen met Marja van Beek (@DeWijncoach op twitter), wijnblogger en net als ik wijndocent bij het Wijninstituut. Naast ons zijn er nog deelnemers uit België, Duitsland en Engeland. Wijnbloggerstripjes zijn leuk. Je krijgt veel wijnen te proeven en zo een mooie indruk van het wijngebied dat je bezoekt. Maar je hebt ook contact met wijnbloggers uit andere landen. De gesprekken met hen zijnaltijd inspirerend. En het is boeiend om meer te leren van de wijncultuur in andere landen.

Ik moet toegeven, ik heb al enige tijd niet zoveel wijnen uit de Loire gedronken. Er zijn zoveel wijnen om te proeven, dat ik dit klassieke wijngebied een beetje vergeten was. Ja, af en toe een Muscadet bij de mosselen, een mooie droge kruidige Sancerre-rosé in de zomer of een Vouvray-met-zoetje bij kaasjes. Maar de klassieke bekende witte Sancerre en Pouilly-Fumé van sauvignon blanc al enige tijd niet meer.

Toen ik wist dat ik naar de Loire zou gaan, heb ik weer wat Pouilly-Fumé gekocht. Bleek heerlijk bij onze kreeft Thermidor. En deze week smaakte de Sancerre me ook weer heel goed. Minder stuivend dan de sauvignon blanc uit Chili, maar met veel meer complexiteit en body. O chenin blanc vind ik een bijzondere druif. Dus…tijd voor een hernieuwde kennismaking de komende dagen!

Ik hou u op de hoogte. Volg de wijnbloggers ondertussen op #LoireVélo…