Thema Foodblogevent januari 2017: Foodtrends 2017

Mijn inzending ‘Catalaanse fideuà met cava Freixenet’ voor het Foodblogevent van december 2016 werd als winnaar gekozen door de host van het event, Lindsey Vesters van de foodblog Do Me A Flavour. Dank aan Lindsey voor het bedenken van dit lekkere thema ‘Bubbles & Bites’ en voor de verkiezing!

Aan mij als winnaar nu de schone taak om weer een nieuw thema te kiezen voor januari. Wat te kiezen? Gerechten met een van mijn favoriete specerijen, namelijk saffraan? Wellicht te exclusief. Winterkost? Mwah, hou ik zelf niet zo van. Met de feestdagen achter ons en alle goede voornemens van 1 januari voor ons wellicht iets budgetvriendelijks of dieetverantwoords? Hm, dat ligt teveel voor de hand.

Foodtrends 2017
Ik hou het nieuwe thema wel in het nieuwe jaar (zie onderaan voor de spelregels voor deelname). We zien weer allerlei lijstjes voorbijkomen met foodtrends voor 2017. En jullie hebben vast ook zelf op je blog of in je hoofd voorspellingen van wat er op het gebied van eten in 2017 echt gaat doorbreken of nog meer wordt gekookt en gegeten. Ik heb zelf ook nagedacht en ook gekeken naar lijstjes van bekende en minder bekende (food)media. Hieronder mijn impressie van foodtrends 2017:

• Groenten in de hoofdrol, minder vlees en meer groenten: inkoppertje. De bloemkoolpizza blijkt niet echt lekker te zijn en de spiraaltjes-courgetti hebben we inmiddels ook achter ons gelaten. Wat volgt…?
• Vegetarisch (zonder vleesvervangers). Ja, meer groenten, maar minder vleesvervangers wat mij betreft. Weg met de vegetarische kipstuckjes, de vega-hamburgers, vega-schnitzels, vega-saté, vegan-worst etc. het smaakt net als vlees? Maar je wilde toch geen vlees!? En dus: verzin je eigen voedsel en voedselnamen! Ik snap het wel: een drukke flextariër is geen echte vegetariër maar een gelegenheidsvegetariër en heeft niet de inspiratie en de fantasie om échte vegetarische gerechten te maken. Die grijpt naar de vega-kipstuckjes om te wokken. Maar in een echt goed doordacht vegetarisch gerecht mis je – ook als carnivoor – het vlees niet en heb je een heerlijke en gevarieerde maaltijd voor je. Denk bijvoorbeeld aan de vegetarische gerechten van Ottolenghi: kleurrijk en smakelijk. Daar zoek ik dus naar.
• Zuur en pickles, maar ook gefermenteerd. En dan natuurlijk wel zelf doen, hè!
• Zondigen met kwalitatief hoogwaardige producten. Als we een keertje zondigen, dan moet het ook echt goed zijn en waard om voor te zondigen. En dan bedoel ik niet dat hele opgeklopte ‘hautes friterie’-gedoe met sjieke friet van Sergio & Co. Oesterbitterballen zijn er ook al (en heerlijk trouwens!). Wat kunnen we nog meer verwachten?
• In het verlengde daarvan: bio, puur, eerlijk en ambachtelijk. Duurzaam en met meer smaak.
• Zelf nadenken over ‘healthy’. We keren ons meer en meer af van de ‘pakjes & zakjes’-cultuur, behalve natuurlijk als je een horde opgroeiende kinds hebt rondlopen en nergens tijd voor hebt. In 2016 zijn er ook wat zogenaamde foodgoeroe’s van hun troontje gevallen met ongezonde adviezen, denk maar aan alle ophef rond de groene dieetdames Tessa en Merel van The Green Happiness. Het Voedingscentrum waarschuwde dat hun dieet tot gezondheidsproblemen zou leiden. Daarnaast hebben we de campagne “Doe maar lekker duurzaam”. Initiatiefnemers zijn AH, Unilever en de Nationale Postcode Loterij. De hele campagne moet duurzaam eten bij Nederlanders stimuleren, maar geeft je ook het gevoel goed (lees: gezond) bezig te zijn. Pure misleiding als je het mij vraagt, want wat is er gezond aan Magnums- en Ben&Jerry-ijsjes, een Unox-rookworst en de Knorr-wereldkeuken-knutselpakketten? De remedie is dus om zelf te gaan nadenken over wat gezond is. Het is mede aan foodbloggers om de Nederlandse keukenprinsjes en keukenprinsesjes daarbij te helpen.
• Maaltijdboxen. We laten het eten bezorgen. De afhaalmaaltijden en de bezorgdiensten blijven populair, maar we krijgen daar zo’n slecht gevoel van. We willen koken voor ons gezin en achter de pannen staan. Maar tijdgebrek en keuzestress slaan om zich toe. Wat te koken? Tal van slimmerds springen in op deze trend en komen met complete maaltijdboxen met receptenkaarten. Van Hello Fresh tot Appie’s Allerhande box, van Marley Spoon tot Mathijs Maaltijdbox. Mij lijkt het niks, ik verzin dagelijks waaraan ik zin heb, maar de boxinitiatieven springen uit de dozen. Nu is denk ik de tijd rijp voor themaboxen voor vega’s, flextariërs, veganistische rawfooders met een notenallergie die glutenvrij willen eten etc.
• Paars!: ube & more. Paars op het bord is hip. Ube (zoete aardappel uit de Filippijnen), truffelaardappel, paarse artisjok, paarse spruitjes, paarse bloemkool, paarse paprika, paarse bietjes en paarse worteltjes, paarse asperges, paarse koolrabi, flower sprouts, aubergine. Met paars wordt alles leuker. En wat extra fijn is: paars voedsel schijnt veel antioxidanten te hebben; en dat is weer supergezond! En met een beetje uitbreiding naar blauw voedsel, mag je ook bramen, bosbessen, pruimen en allerlei heerlijk ander fruit erbij gooien. En rode kool is natuurlijk eigenlijk ook paars. Breng wat kleur op je bord.
• Insecten: het voedsel van de toekomst. Ik at vorig jaar al een gezellig insectenstoofpotje in Zimbabwa, maar doorbreken in 2017? Nee, nog niet in 2017, misschien in 2027…
• Minder suiker: we ontdekken steeds meer dat suiker een ongezonde sluipmoordenaar is, maar het zit in bijna alle ‘processed food’! Wat kunnen we eraan doen?
• Bakken, maar dan hartig! Heel Holland bakt (behalve ik). Ik denk dat heel Holland nu dus wel uitgebakken is. Weg met het zoet. Op naar de hartige taart! Quiche en galettes. Hartige crêpes en wafels.
• Poké bowl: de Hawaiiaanse sushibowl wordt veel genoemd, maar is volgens mij allang zó 2016. Daar kun je in 2017 de blitz niet meer mee maken (maar lekker is ie wel!).
• Allergieën. Iedereen heeft recht op z’n eigen allergie, lijkt het wel. En het neemt toe. Het begint voor de horeca bijna ondoenlijk te worden als er groepen zijn met 10 personen en 12 soorten allergieën. Tuurlijk, als je glutenvrij moet eten, is dat vervelend. En als je lactose-intolerantie hebt, is dat ook best moeilijk. Maar dan niet – wat kennelijk regelmatig gebeurt – een cappuccino bestellen nadat je de chefkok 4 gangen lang hebt gevraagd om rekening te houden met je allergie.
• Minder voedselverspilling. Was ook het thema voor het foodblogevent van november. En Nel Schellekens bracht onlangs rond dit thema het boek ‘Van kop-tot-kont-chef’ uit, waarin ze recepten geeft met tips over hoe je zo weinig mogelijk weggooit.
• High tech in de keuken. De moderne keuken wordt steeds meer een high tech lab, met tal van moderne snufjes en moderne keukenapparatuur. De ‘air fryer’ en ‘slow cooker’ zijn er nog niks bij. Ik zag zelfs een apparaat voor risotto. Nou ja!? 3D-printing van je food (zoals je eigen pasta) was twee jaar geleden al in het nieuws, maar neemt niet zo’n vaart. Andere uitvindingen gaan het waarschijnlijk wel maken, al was het omdat ze claimen dat die apparaten ons leven echt veel makkelijker maken. Over smaak hoor ik de producenten echter te weinig…

Spelregels foodblogevent januari
Oké, tot zover mijn overzicht met foodtrends 2017. En voor de foodbloggers inspiratie genoeg voor het thema van januari: Foodtrends 2017. Je hoeft natuurlijk niet iets te maken dat binnen de bovenstaande trends valt. Wellicht signaleer jij nog heel andere trends. Ik ben benieuwd waarmee jullie komen!

Nog even de spelregels voor deelname aan het foodblogevent op een rijtje:

• Foodblogevent januari 2017 – Facebook-groep Foodbloggers Benelux
• Thema: Foodtrend 2017
• Themahost: Ingrid Larmoyeur | http://www.vinissima.nl
• Schrijf een nieuwe blog binnen het thema ‘Foodtrend 2017’ (dus geen linkje naar een reeds bestaande blog met een eerder recept!).
• Plaats jouw inzending op jouw eigen blog en zet erbij dat je deelneemt aan het foodblogevent van januari.
• Plaats een link naar deze blog in jouw eigen blogpost.
• Laat hieronder een reactie achter dat je deelneemt aan dit foodblogevent en vermeld daarbij ook de link naar je eigen blogpost.
• Heb je geen blog, maar wil je wel graag mee doen? Dat kan! Stuur dan een mailtje naar ingrid@vinissima.nl met het recept (eigen recept; als attachment in Word) en een foto (separaat als attachment in jpg-formaat en niet in het Word-document).
• Meedoen kan tot en met 31 januari. Begin februari maak ik de winnaar bekend op mijn blog en via Facebook (FB-groep Foodbloggers Benelux).

Succes!

Advertentie

Foodblogevent december 2016 – Bubbles & Bites: quiche met tomaat en Camembert met Crémant d’Alsace

Quiche & Crémant. Voor het Foodblogevent december 2016 met thema “Bubbles & Bites” maakte ik quiche met tomaat en Camembert en serveerde er een fijne Crémant d’Alsace van Boeckel bij.

Gelukkig, aan het einde van het jaar een gezellig en passend thema voor het foodblogevent van de Facebookpagina “Foodbloggers Benelux”! Dit keer uitgeschreven door foodblogger Lindsey Vesters van “Do me a flavour” (www.domeaflavour.nl). Het foodblogevent is een maandelijks event rondom een nieuw thema. Foodbloggers sturen een recept met link naar hun eigen blog in en aan het einde van de maand wordt een winnend recept gekozen. De winnaar is host van de volgende maand. Lindsey won de inzending voor november rond het thema Voedselverspilling en bedacht het nieuwe thema Bubbles & Bites voor december.

Lindsey schrijft over haar thema als volgt op haar blog: “Ik ben heel benieuwd waar jullie aan denken bij het thema ‘Bubbles & Bites’. Je kunt er alle kanten mee op. Je kunt bijvoorbeeld denken aan een recept voor een lekkere mousserende cocktail, smakelijke borrelhapjes of misschien wel aan een combinatie van beide.”

Veelzijdig
Bubbles & Bites … een borrelhapje ligt inderdaad voor de hand. Maar ik zou ik niet zijn, als ik het thema lekker eigenwijs anders invul, bij de maaltijd dus. Mousserende wijnen zijn namelijk veelzijdiger dan als aperitief op het 50-jarige huwelijk van je ouders, of één keer per jaar rond middernacht bij Oud & Nieuw. En er zijn zoveel soorten mousserende wijn, dat je altijd wel een passende wijn voor jouw smaak en gelegenheid vindt. Of dat nu prosecco op het terras in de zomer is of de duurste champagne.

Meestal worden bubbels als aperitief geschonken. Je staat met je glaasje prik in de hand op een receptie en klokt de bruiswijn min of meer achteloos achterover. Voor dit soort gelegenheden, waar een divers publiek rondloopt, kies je het beste een wat neutralere zachtere wijn, want hij moet alle mensen aanspreken. Daarom is Moët & Chandon – het bekendste champagne-merk – ook zo populair: een vriendelijke champagne die niet overheerst, een tikje aan de zoete kant is en geen uitgesproken karakter heeft. Ideale ‘crowdpleaser’. En in de zomer op een zwoel terrasje is er niks mis met een gekoeld glaasje prosecco.

Méthode traditionelle
Maar serieuze mousserende wijn biedt zoveel meer dan als aperitiefwijn ingezet te worden! En dan heb ik het over bubbeltjeswijn die op dezelfde manier als champagne wordt gemaakt. Een eis daarvoor is de tweede gisting op fles, ‘méthode traditionelle’ genoemd (de term ‘méthode champenoise’ is inmiddels verboden voor wijnen die niet uit de Champagne-streek komen!).Heel in het kort: je maakt stille wijn, doet die met suiker en gist in een fles, daardoor ontstaat in de fles een tweede gisting, de mousse (de belletjes) die dan tijdens die gisting ontstaan kunnen niet weg en daardoor krijg je de bubbels in de fles. Wijnen die volgens de méthode traditionelle zijn gemaakt zijn: champagne, crémant uit Frankrijk en Luxemburg, cava uit Spanje, spumante uit bijvoorbeeld Franciacorta (Italië; maar let op: niet alle Italiaanse spumantes krijgen 2e gisting op fles, sommige krijgen 2e gisting in een tank en dat levert een minder krachtige mousse op), Winzer-Sekt uit Duitsland, vonkelwijn uit Zuid-Afrika (heet dat Méthode Cap Classique) en tal van wijnen waar bijvoorbeeld ‘bottle fermented’ op staat.

Crémant d’Alsace
In Frankrijk worden mousserende wijnen die volgens de méthode traditionelle gemaakt zijn crémant genoemd. Zo is er Crémant d’Alsace, Crémant de Loire en Crémant de Bourgogne. De eisen en de toegestane druivenrassen wijken soms af van die van champagne, maar ze hebben allemaal 2e gisting op fles gehad. Crémant d’Alsace is sinds 1976 een officiële herkomstbenaming. De wijn kan gemaakt worden van de druivenrassen pinot blanc, pinot gris, pinot noir, riesling, auxerrois en chardonnay (voor rosé alleen pinot noir). Mousserende wijn is nu voor de Elzas-wijnproducenten een aanzienlijk deel van hun wijnproductie.

Ik koos voor het foodblogevent voor de 2011 Crémant d’Alsace, extra brut, chardonnay van Emile Boeckel. De Boeckel-familie is al 400 jaar gevestigd in Mittelbergheim. In 1853 richtte de gerenommeerde Frédéric Boeckel het huidige wijnhuis op. Op dit moment wordt het bedrijf geleid door de vijfde generatie, de broers Jean-Daniel en Thomas Boeckel. De extra brut chardonnay 2011 is een droge ‘blanc de blancs’, een wijn dus van alleen witte druivenrassen, in dit geval van 100% chardonnay. De wijn ligt gemiddeld 2-3 jaar in de kelders te rijpen, maar mijn fles had de code 5/15 dus neem ik aan dat hij in mei 2015 op de markt is gekomen en dus wat langer heeft gerijpt. Gelig, in de neus rijp steenfruit met mooie tonen van brioche en toast. In de mond schoon, fris en droog, maar niet strakdroog zoals je van een ‘extra brut’ zou verwachten. Eerder vol, rijk en rijp. Licht toasted, mineralig, fijne mousse. Geen beginnersbubbel, maar eentje voor kenners. Waardige champagne-vervanger; ***(*) en goed tot zeer goed. Gekozen tot Finalewijn van het Proefschrift Wijnconcours. [€18,95, www.champagnist.nl]

Mousserende wijn als maaltijdbegeleider
Ik zei het al: goede mousserende wijnen zijn heel veelzijdig. Nederlanders doen het meestal niet, maar je kunt ze prima als maaltijdbegeleider inzetten! Welke wijn je dan kiest, hangt uiteraard af van je gerecht. En ook de zoetheid (denk aan zéro dosage, brut of demi-sec) maakt heel veel uit. Een strakdroge champagne bij oesters, een volle rosé bij lam bijvoorbeeld, een demi-sec bij het dessert. Nee, en dus straks die droge champagne NIET bij de zoete oliebollen!

De Crémant d’Alsace van Emile Boeckel kan prima bij oesters, schaal- en schelpdieren of jonge geitenkaas. Ik bedacht een lekkere quiche met tomaat en Camembert met een frisse salade erbij en dat combineerde heerlijk! Het rijke bijna zoete van de quiche werd goed in harmonie gehouden door de rijke wijn die een mondschonend effect had.

Recept quiche met tomaat en Camembert

Ingrediënten (4 personen):

• 6 plakken bladerdeeg
• 2 grote preien, in ringetjes
• 1 chilipepertje, fijngesneden
• 1 knoflookteentje, gesnipperd
• Bakje créme fraiche à 125ml
• 2 eieren
• Takje tijm
• 1EL grove mosterd
• 200gr rijpe Camembert, in reepjes van ca. ½ cm
• 300gr kerstomaatjes, gehalveerd
• Zout, peper

Bereiding

• Verwarm de oven voor op 200°
• Ontdooi de bladerdeeg.
• Fruit de prei en de knoflook in een koekenpan of wok en laat een paar minuten zachtjes stoven. Doe op het laatst de chilipeper erbij en breng op smaak met zout en peper. Ik deed er een kwart bouillonblokje (met een scheutje water) bij om er iets meer smaak aan te geven, maar dat hoeft niet. Laat het vocht in dat geval wel verkoken, anders wordt de quiche straks te nat!
• Laat de preimassa wat afkoelen.
• Roer de crème fraiche los met de eieren. Breng het mengsel op smaak met zout en peper, gehakte tijmblaadjes en roer er een eetlepel mosterd door.
• Leg bakpapier op een ovenplaat en bekleed met de bladerdeeg. Prik met de vork enkele gaatjes in de bladerdeeg.
• Verdeel de preimassa over het bladerdeeg. Leg er dan de halve kerstomaatjes (open kant naar boven) op en leg dan de reepjes Camembert ertussen. Verdeel er tenslotte het crème fraiche – eiermengsel over.
• Bak de quiche in ca. 30-35 minuten in de oven goudbruin.
• Snij de quiche in vieren en serveer met een frisse salade.

Wijntip: Maak deze vegetarische quiche extra feestelijk met een fijn glas mousserende wijn, bijvoorbeeld de 2011 Crémant d’Alsace, extra brut, chardonnay van Emile Boeckel. Je kunt ‘m dan ook prima als lunch serveren op een van de feestdagen. Geen zin in bubbels erbij? Kies dan bijvoorbeeld een pinot blanc uit de Elzas.

Santé et bon appétit!

Foodblogevent “Het ultieme vakantiegevoel”: linguine garnalen, courgette en saffraan met Lugana van Cà dei Frati

Het nieuwe thema van het foodblogevent van de maand augustus van de Facebook-pagina ‘Foodbloggers Benelux’ is “Het ultieme vakantiegevoel”. Sanne van Zon van de foodblog ‘Uit de pan van San’ bedacht dit heerlijke thema.

Geuren opsnuiven
Zon in je ogen, wind door je haren en allerlei heerlijke geuren van lekkere buitenlandse gerechten in je neus! Voor mij was meteen duidelijk dat het maandthema “het ultieme vakantiegevoel” iets met saffraan moest worden. Vakantie is voor mij niet luieren op het strand, maar de geuren van een land opsnuiven. Cultuur letterlijk en figuurlijk proeven. Dat kan het beste met authentieke lokale gerechten. Saffraan doet mij echt aan de geur van zalige vakantielanden denken. Karakteristiek en luxe. Zo waanzinnig subtiel en mooi!

Met name in de Mediterrane keuken en gerechten uit het Midden-Oosten kom je veel gerechten tegen met saffraan. Denk maar aan paëlla, risotto milanese, bouillabaise of pilav. Maar ook “linguine gamberetti, zucchine e zafferano” (linguine met garnalen, courgette en saffraan) is een klassieke combinatie uit de Italiaanse keuken met saffraan. Dit gerecht heeft iets heerlijk zoets en aromatisch door de saffraan, maar is ook lekker romig. Comfort food op z’n Italiaans! En vis en saffraan is een geweldige combinatie. Met recht geeft dit gerecht mij dus ‘het ultieme vakantiegevoel’ en is mijn inzending voor het foodblogevent van augustus 2016!

Ingrediënten (4 personen)

• 400 gram linguine
• 400 gram tijgergarnalen (schoongemaakt, ontpeld met staartje er nog aan en van darmkanaal ontdaan als het verse zijn, of anders uit de diepvries)
• 2 middelgrote courgettes, gehalveerd en dan in plakjes van 3mm
• 1 plukje saffraandraadjes (ca. 20 draadjes, of neem een mespuntje saffraanpoeder), maar draadjes verdienen voorkeur!
• 1 sjalotje, fijn gesnipperd
• 125ml (kook)room
• 125ml witte wijn
• ½ blokje visbouillon
• Een handvol peterselie, fijn gesneden
• 4EL olijfolie
• Zout en peper

Bereiding

• Week de saffraandraadjes in 2EL warm water. (Hoeft niet als je saffraanpoeder gebruikt)
• Kook ondertussen de linguine met wat zout en een scheutje olijfolie (tegen het plakken).
• Fruit sjalot in 3EL olijfolie. Voeg de courgetteplakjes erbij en bak ca. 2 minuten op laag vuur.
• Blus af met de wijn, voeg het halve bouillonblokje toe en laat 5 minuten (in)koken.
• Voeg de saffraan (met het weekwater) en de room toe en kook het geheel nog 5 minuten tot de vloeistof behoorlijk gereduceerd is.
• De laatste drie minuten doe je de garnalen erbij (niet langer, anders worden ze taai).
• Breng op smaak met zout en peper.
• Giet de pasta af en meng de saus erdoor.
• Garneer met wat peterselie en serveer.

NB in veel recepten komen de garnalen al vrij vroeg erbij en koken dan wel 10-20 minuten mee. Ik vind dat bizar. De garnalen worden zo taai, droog en rubberig. Daarom gooi ik ze er pas vlak voor het einde bij. Tijgergarnalen hebben aan ca. 3 minuten echt genoeg en blijven dan lekker sappig!

Wijntip: hier hoort een mooie volle witte wijn met milde zuren en niet teveel houtrijping bij. Denk aan een witte Côtes du Rhône, een witte Bourgogne, een Portugese arinto, een Duitse Weissburgunder of –om het Italiaans te houden – een Lugana. Wij kozen voor de 2014 Lugana, I Frati van Cà dei Frati. Van het gebied rond het Gardameer. Lichtgele wijn van 100% turbiana. De editie 2013 was veel rijper dan voorgaande edities. In de neus bijna overrijp en laatgeoogst fruit. Abrikozen. Tropisch fruit. Zachte zuren. Bijna zoet. Mooie balans. De 2014 is weer als vanouds. Fris met fijne zuurgraad. Appeltjes. Amandelbittertje. Vleugje citrus en op de achtergrond subtiele houttonen.

Saffraan
De gedroogde stampers van de saffraanbloem of saffraankrokus (crocus sativus) noemen we saffraan. Saffraan groeit vooral in een gordel van Spanje tot Oost-India. In 2014 bedroeg de wereldproductie 250.000 kilo. Meer dan 90% daarvan komt uit Iran. Daarna volgen landen als Griekenland, Marokko en India (Kashmir).

Saffraan wordt onder meer gebruikt in sauzen, rijst- en visgerechten, brooddeeg, desserts en melk. Spanjaarden gebruiken het in de paëlla, Fransen in de bouillabaise, Italianen in de risotto milanese of de brodetto (de Italiaanse vissoep uit Ancona). In Oezbekistan en Iran drinkt men thee of koffie met saffraan. Brazilianen gebruiken saffraan in de moqueca, een visstoofpotje. En zo hebben diverse landen hun eigen toepassing. De keuken in het Midden-Oosten (zoals rijstgerecht pilav) of India (rijstgerecht biryani) maken gebruikt van saffraan. En ook in de Ayurveda (inheemse geneeswijze in India) speelt saffraan een belangrijke rol.

Duur
Voor een kilo saffraan zijn de meeldraden van ongeveer zo’n 110.000 à 170.000 bloemen nodig. Dan krijg je zo’n 140.000-400.000 draadjes. De bloemen worden handmatig geoogst en van de draden kun je voor de specerij alleen de bovenkant van de stampers gebruiken. Saffraan oogsten is daarmee zeer kostbaar en arbeidsintensief. Saffraan is daardoor de duurste specerij ter wereld en wordt ook wel het ‘rode goud’ genoemd. Daarnaast is de wereldproductie maar 20 ton per jaar. De prijs van een kilo saffraan kan oplopen tot wel €8.000,-. Een doosje van 2 gram kost tussen de €15-20. Veel, maar altijd nog minder duur dan het kleine buisje met een paar draadjes dat je bij de supermarkt kunt kopen; dat is maar 0,05 gram en kost bij AH €1,25 (€25.000,- per kilo!). Koop dus liever een wat grotere verpakking als je – zoals ik – dol bent op saffraan! Gelukkig is saffraan heel krachtig en heb je per gerecht maar heel weinig nodig (20 draadjes in mijn gerecht, een busje van 0,05 gram is genoeg).

Let op neppers
Saffraan is dus heel duur, vandaar dat mensen naar goedkopere alternatieven zoeken. Zo wordt saffloer (‘valse saffraan”) gebruikt, maar ook kurkuma (geelwortel of Indische saffraan). Beide alternatieven – zeker kurkuma – geven een mooie gele kleur aan je gerecht, maar de aromatische en unieke smaak van saffraan krijg je er natuurlijk niet mee! Bepaal dus zelf of het je alleen om de kleur gaat of dat je in je gerecht ook de karakteristieke smaak van saffraan wilt benutten! En let op dat je échte saffraan koopt, want doordat dit specerij zo duur is, wordt er veel mee gesjoemeld. Met name met het gele poeder. Koop je saffraandraadjes, let er dan op dat de draadjes mooi donkeroranje/rood zijn. Des te roder en donkerder, des te beter de kwaliteit!

Gezond
Saffraan wordt niet alleen gebruikt als smaakstof en kleurstof, maar ook als medicijn. Vooral de Chinese geneeskunde maakt gebruik van de geneeskundige kracht van saffraan. Vooral de stoffen crocine en safranal blijken gezondheid bevorderende effecten te hebben. Naast de herstellende werking en stemming verbeterende eigenschappen heeft saffraan onder meer een positief effect op het geheugen, tegen oogaandoeningen, huidaandoeningen en zorgt het voor een hoger concentratievermogen.

Eet smakelijk!