It’s Cocktail Time! Between the Sheets

Onlangs maakte ik de cocktailklassieker Sidecar. Doe er wat rum bij … en je hebt een andere cocktailklassieker: Between the Sheets!
Maiden’s Prayer

Over de oorsprong en naam zijn veel gissingen. Duidelijk is wel dat de BTS een uiterst krachtige cocktail is met een sterke smaak. Een andere naam is ook wel Maiden’s Prayer. Zeker een kanshebber als je je lief aangeschoten tussen de lakens wilt krijgen, maar eerder een drankje voor mannen dan voor dames, vind ik. De Amerikanen noemen deze cocktail ‘tart’ en ‘sour’. Scherp, bijna bijtend, en zuur dus. Sterk spul in elk geval en niets voor zoetekauwen. Maar door de witte rum absoluut ook lichtvoetiger dan de oorspronkelijke Sidecar. 

Lichter

Men zegt dat Harry MacElhone van Harry’s New York Bar in Parijs deze variatie op de Sidecar heeft bedacht in de 30-ger jaren van de vorige eeuw. Hij zou een deel van de Cognac van de Sidecar hebben vervangen door witte rum om de Sidecar lichter (qua smaak, niet qua alcohol!) te maken. Maar de cocktail kan ook al rond 1921 door een bartender in het Londonse sterrenhotel The Berkeley bedacht zijn. 

Ingrediënten

  • 30ml Cognac
  • 30ml witte rum
  • 30ml Cointreau
  • 20ml vers citroensap
  • IJsblokjes
  • Citroenschilletje

Bereiding

  • Doe alle dranken in een shaker met ijsblokjes en shake. 
  • Giet via de strainer in de shaker en via een apart zeefje (dubbel strainen) in een elegant cocktailglas.
  • Garneer met een citroenschilletje. 
  • En proost op een mooie avond! 

Bruine rum

Er zijn variaties met bruine in plaats van met witte rum. Dat maakt de cocktail minder licht, en geeft nog een wat steviger en zelfs wellicht wat rijkere smaak. Binnenkort maar eens proberen…

Geniet, met mate(n)! 

Advertentie

It’s Cocktail Time! De cocktailklassieker Sidecar

Dit weekend maakte ik de Tantris Sidecar, een cocktail van Audrey Saunders. Saunders maakte deze variant op basis van de originele cocktailklassieker ‘Sidecar’. Tijd dus om de oorspronkelijke versie eens te proberen. Die blijkt veel eenvoudiger. Eerlijk? De versie van Saunders, een award winning mixologist uit New York, is wat mijn betreft veel en veel mooier! Op zich niks mis met de Sidecar, maar de aanpassingen van Saunders maken van deze cocktailklassieker echt iets speciaals! De Tantris Sidecar is complexer en meer in balans. Het wow-effect kreeg ik wel bij de Saunders-cocktail, niet bij het origineel.

Zijspan
De oorsprong van de Sidecar (motor met zijspan) is onbekend. Vermoedelijk is de cocktail vlak na de eerste wereldoorlog in London of Parijs bedacht. Misschien wel om een Amerikaanse militair met een motor met zijspan te eren wiens favoriete cocktail dit was. Anderen zeggen dat de oorsprong in New Orleans ligt. Sidecar was de benaming van bartenders voor de drankrestjes die in shotglaasjes werd gedaan.

In 1922 duikt de cocktail onder die naam voor het eerst op in de cocktailbijbels van Harry MacElhone’s (Harry’s ABC of Mixing Cocktails) en Robert Vermeire (Cocktails and How to Mix Them).

Heb je niet alle ingrediënten voor de Tantris Sidecar in huis (Saunders gebruikt er maar liefst zeven!), of voel je wel wat voor de cocktailklassieker, probeer dan eens deze cocktail met Cognac, triple sec (b.v. Cointreau, Grand Marnier of De Kuyper triple sec) en citroensap.

Ingrediënten

  • 50ml Cognac
  • 20ml Cointreau
  • 20ml citroensap
  • IJsblokjes
  • Citroenschilletje

Bereiding

  • Shake alle dranken met ijs.
  • Dubbel strain (via zeef in shaker en aparte zeefje) in een gekoeld cocktailglas of martini-glas.
  • Garneer met een citroenschilletje.

Tip: lijkt de cocktail je te friszuur en prefereer je wat zoeter? Doe dan een suikerrandje (‘rim’) om je glas. Smeer de glasrand in met een stukje citroen. Doe een dun laagje fijne kristalsuiker op een plat bord en doop de glasrand erin.

Engels of Frans?
Overigens bestonden er vorige eeuw twee stromingen om deze cocktail te maken, een Engelse en een Franse. De Franse school nam gelijke delen Cognac, Cointreau en citroensap. De Engelse school hield het op twee delen (60ml) Cognac en een deel Cointreau (30ml) en citroensap (30ml). IBA, de International Bartenders Association, houdt het nu op bovenstaande 50-20-20 verhouding. De cocktail krijgt hierdoor naar mijn smaak wellicht iets teveel nadruk op de Cognac. Maar dat is een kwestie van voorkeur. Ik zou de Franse versie (30-30-30) nog wel eens willen proberen. Anderzijds: alles hangt niet alleen van je smaakvoorkeur af, maar ook van de kwaliteit van je producten!.Ik gebruikte mooie Cognac en Cointreau. Als je een eenvoudige brandy gebruikt, kun je brandy-triple sec beter in 1:1 verhouding nemen. Gebruik je top triple sec (zoals Grand Marnier of Cointreau), kun je weer wat minder ervan nemen.

Proost! Santé! Cheers!

Geniet tijdens de Olympische Spelen van de Braziliaanse cocktail Caipirinha

Geen geweldige dag voor de Nederlandse sporters in Rio. Maar niet getreurd, we maken het gewoon gezellig met een lekkere zomerse Braziliaanse cocktail en hopen op de komende dagen voor edelmetaal! De naam Caipirinha is afgeleid van het in Brazilië gebruikte woord ‘Caipira. Dit is een neerbuigende term waarmee een ongeschoolde plattelandsbewoner wordt aangeduid. De drank werd oorspronkelijk gebruikt als medicijn tegen de griep. Mogelijk werden de eerste Caipirinha’s gemaakt op het platteland van São Paulo. Inmiddels vind je de Caipirinha wereldwijd op de dranken- en cocktailkaarten. De IBA (de International Bartenders Association) heeft de Caipirinha in de lijst van ‘Contemporary Classics’ opgenomen.

Cachaça
Caipirinha is de bekendste cocktail die gemaakt wordt met cachaça. Cachaça is een Braziliaans rumachtig distillaat. Net als rum is cachaça gemaakt op basis van suikerriet.Maar daar waar rum een distillaat is van vergiste suikerrietmelasse of vergiste suikerriet, is cachaça alleen van het vers geperste sap van de suikerrietstengel. Cachaça heeft daardoor uitgesproken suikerrietsmaak. Cachaça is net als rum uitstekend geschikt voor cocktails.

Ingrediënten

  • 50ml cachaça
  • Een halve limoen in vier partjes
  • 2TL witte suiker
  • Crushed ijs

Bereiding

  • Doe de limoenpartjes en de suiker in een old fashionedglas of tumbler.
  • Stamp suiker en limoenpartjes met een ‘muddler’.
  • Vul het glas met crushed ijs en giet de cachaça erover.
  • Roer voorzichtig met een barlepel door en top nog eens af met wat extra crushed ijs.
  • Garneer met een schijfje limoen en serveer met twee korte rietjes.

Varianten
Er zijn veel varianten op de Caipirinha met cachaça.

  • De bekendste is de Caipiroska met wodka.
  • Een Portugese variant heet Caipirão met de Portugese Licor Beirão.
  • Duitsers kennen de Heisse Caipi, niet met ijs maar met heet water.

Saude! Proost!

It’s Cocktail Time. Time for Paradise! 


Binnenkort heb ik examen voor de Liquoristen-opleiding (het sterke dranken-equivalent van de vinologen-opleiding). Nadat ik net het hoofdstuk over cocktails heb geleerd, leek het me een mooi moment voor een cocktailklassieker. Het werd een echte ‘before dinner’-cocktail: de Paradise. Dat is een lekkere mix van gin, apricot brandy en sinaasappelsap.

Paradise is een IBA Official Cocktail in de categorie “Unforgettables”.  Het is een cocktail die je als aperitief drinkt. Het schijnt een recept te zijn van Harry Craddock, een van de beroemste bartenders in de jaren ’20 en’30 van de vorige eeuw. Hij publiceerde in 1930 zijn ‘Savoy Cocktail Book’. Hij creeërde een aantal cocktailklassiekers, waaronder de White Lady en de Paradise.

filmscene uit One Way Passage (1932) met cocktail - vierkantCocktail for Two
Cocktail Paradise is ook op het witte doek vereeuwigd, namelijk in de romatische film ‘WillOne Way Passage’ (Een maand van de liefde) uit 1932. De twee geliefden die werden gespeeld door Kay Francis en William Powell dronken deze cocktail in de openingsscene van de film. De cocktail werd in de film gemaakt door een bartender in Hong Kong, gespeeld door de gepensioneerde baseballspeler Mike Donlin.

Ingrediënten

  • 35ml gin (ik koos voor deze cocktail voor V2C Orange Dutch Gin vanwege de toegevoegde sinaasappels)
  • 20 apricot brandy
  • 15ml jus d’orange
  • Sinaasappelschilletje of -zest.

NB Deze verhouding is voorgeschreven door de IBA (International Bartenders Association). Dit geeft een strak en karaktervol resultaat. Wil je het liever wat vriendelijker en lichter? Kies dan voor een andere verhouding, bijvoorbeeld 45ml gin, 30ml apricot brandy en 60ml jus d’orange. De originele verhouding schijnt 2-1-1 te zijn (dus b.v. 40ml gin, 20ml apricot brandy en 20ml jus d’orange met een scheutje citroensap).

Bereiding

  • Shake alle ingrediënten met ijs.
  • Giet via een strainer in een gekoeld martiniglas.
  • Garneer met een sinaasappelschilletje of sinaasappelschijfje.

Cheers!

Punch for the ladies: cocktailklassieker Singapore Sling van The Raffles Hotel

 “A socially acceptable punch for the ladies” werd cocktailklassieker de Singapore Sling in 1915 genoemd. De cocktail was destijds meteen een hit, want dames mochten geen alcohol drinken in het openbaar, maar daar zag je bij de Singapore Sling niets van. Voor de Singapore Sling heb je nogal wat ingrediënten nodig, maar dan heb je ook een heel mooie cocktail. Of bestel ‘m bij The Raffles, het legendarische hotel in Singapore waar deze cocktail werd bedacht.

Ingrediënten

  • 30ml gin
  • 15ml cherry brandy of kersenlikeur
  • 7,5ml Cointreau
  • 7,5ml D.O.M. Bénédictine (complexe Franse kruidenlikeur)
  • 10ml grenadine
  • 120ml ananassap
  • 15ml vers limoensap
  • Een paar druppeltjes Angostura bitter
  • Ananaspartje en cocktailkers

Bereiding

  • Shake alle ingrediënten (behalve de Angostura bitter en de garnering) in een shaker met ijsblokjes.
  • Giet in een hurricaneglas gevuld met ijsblokjes.
  • Druppel er wat Angostura bitter over.
  • Garneer met een ananaspartje en een cocktailkers en serveer met een rietje.

foto Raffles Hotel en NgiamGeschiedenis: ”punch for the ladies”
De Singapore Sling is in 1915 bedacht door barman Ngiam Tong Boon van het Raffles Hotel in Singapore. De Long Bar van dit koloniale hotel was destijds dé ontmoetingsplaats in Singapore. Mannen dronken er gin of whisky, dames moesten zich behelpen met sapjes of thee, omdat het voor hen niet was toegestaan om alcohol te nuttigen! Hier ligt ook de ontstaansgeschiedenis voor deze cocktail. Ngiam bedacht namelijk een cocktail die leek als een vruchtensap, maar die toch gin en likeur bevatte! Hij koos ook bewust voor de wat roze-oranje kleur, want die leek lekker vrouwelijk. Het Rafles Hotel schijft op zijn site: “Masking it in pink gave it a feminine flair and together with the use of clear alcohol, he cleverly led people into thinking it was a socially acceptable punch for the ladies.“ Geweldig toch!? Uiteraard werd de cocktail een instant hit.

Het recept is ergens in de jaren dertig verloren gegaan, maar bartenders van na de Tweede Wereldoorlog hebben op basis van herinneringen en oude notities, het recept opnieuw uitgevonden. Gelukkig maar! Ik heb deze cocktail trouwens ooit (ik geloof in 1998) in Singapore zelf gedronken! Met uitzicht over de hele stad. Mooie herinnering.

 

“Shaken, not stirred.” James Bond’s favoriet: de klassieke cocktail Dry Martini

 “Shaken, not stirred.” Wie kent deze uitspraak van Ian Fleming’s geheimagent James Bond 007 niet als het om zijn favoriete cocktail, de Dry Martini, gaat. De Dry Martini is supersimpel om te maken en wordt ook wel “sophisticated” genoemd. Hoe kan het ook anders bij onze Britse geheimagent. De smaak is verfijnd, maar niet voor iedereen weggelegd. Strak, geen spoortje zoet en op het eerste gezicht weinig toegankelijk. Maar alles komt bij deze cocktailklassieker aan op kwaliteit! Kies dus je mooiste gin en je fijnste vermouth!

De Dry Martini is als een van “The Unforgettables” opgenomen in de IBA-lijst van bekende cocktails. Het is een echte aperitiefcocktail.

Ingrediënten

  • 60ml gin
  • 10ml dry vermouth
  • groene olijven (puur of gevuld met knoflook of paprika) of – zoals de oorspronkelijke versie – een ‘twist’ van een citroenschilletje

Tips:
De verhouding tussen gin en vermouth is officieel 6:1, maar als je een andere verhouding (b.v. meer vermouth en minder gin voor een wat minder strak resultaat) lekkerder vindt, moet je dat vooral uitproberen! In 1922 was de verhouding zelfs 2 delen gin en 1 deel vermouth. In de 30ger jaren van de vorige eeuw werd de verhouding 3:1 en na WOII 4:1. Ik denk dat veel cocktailliefhebbers b.v. 50ml gin en 20ml vermouth lekkerder zullen vinden dan 60-10.
Als gin werkt Bombay Sapphire prima, of probeer een van je andere favorieten. Ik nam Tanquaray Ten gin. En voor de tweede variant (zie hieronder) de Nederlandse gin V2C Orange.
Voor de vermouth moet je de droge (dry) variant nemen. Dat kan ‘gewoon’ de bekendste zijn, namelijk Martini. Maar er zijn veel mooiere en elegantere. De Franse vermouth Noilly Prat wordt ook veel geroemd voor deze cocktail. Handig, want die kun je ook in de keuken gebruiken bij bijvoorbeeld vissausen. Of kies een van de nieuwe trendy merken die momenteel populair worden. Ik koos voor de elegante Belsazar uit Zuid-Duitsland en als variant Noilly Prat Original.

 

Bereiding

Er zijn twee bereidingen van de Dry Martini: shaken of stirred, geschud of geroerd. Zoals bekend wil James Bond 007 zijn Dry Martini “shaken, not stired”. De IBA (International Bartenders Association) gaat uit van stirred. Puristen willen stirred; ze zeggen dat shaken je cocktail als het ware breekt en kapot maakt. Niets van gemerkt. Het is een kwestie van voorkeur. Probeer zelf maar uit welke je het lekkerste vind en of je echt verschil proeft. Ik prefereer shaken.

Shaken:

  • Doe gin en droge vermouth in een shaker met ijsblokjes.
  • Shake ca. 10 seconden.
  • Giet het via een strainer (zeef) in een gekoeld Martiniglas.
  • Druk wat olieën uit een gedraaid citroenschilletje of garneer met twee of drie olijven aan een cocktailprikkertje.

Stirred:

  • Doe gin en droge vermouth in een mixingglas met ijsblokjes.
  • Roer goed om met een barlepel.
  • Giet het via een strainer (zeef) in een gekoeld Martiniglas.
  • Druk wat olieën uit een citroenschilletje of garneer met twee of drie olijven aan een cocktailprikkertje.

Shaken or stirred?

Ik probeerde drie varianten uit:

  1. Shaken met Tanqueray Ten gin, Belsazar dry vermouth en olijven gevuld met paprikapasta.
  2. Stirred met V2C Orange gin, Belsazar dry en een twist van citroenschilletje.
  3. Shaken met Bombay Sapphire gin, Noilly Prat vermouth en olijven gevuld met paprikapasta.

Mijn bevindingen

Ik moet James Bond gelijk geven. Shaken heeft mijn voorkeur. Het argument van de ‘stir’-puristen (je zou de cocktail met het shaken kapot breken) zie en proef ik niet.

De variant met olijven vind ik lekkerder. Grappig, want ik ben niet eens zo dol op olijven. Misschien is het een kwestie van gewenning aan de Dry Martini, want de variant met de twist van citroenschil doet nog strakker en droger aan dan de olijvenversie. En bij de olijvenversie kun je makkelijker wat simpele tapas als olijven, amandelen en ibericoham serveren; de Dry Martini is per slot van rekening niet voor niets dé aperitiefcocktail. Eetlustopwekkend dus.
Het mooiste tot nu toe vind ik variant 1: shaken met Tanqueray Ten gin, Belsazar dry vermouth en olijven gevuld met paprikapasta. Maar variant 3 met Bombay Sapphire en Noilly Prat werd gaandeweg steeds aangenamer. Kortom, meer varianten uitproberen de komende tijd…!

Oorsprong van de Martini-cocktail

De oorsprong van de cocktail is onduidelijk. Een van de theorieën is dat bartender Martinez de cocktail bedacht rond 1911 in de Knickerbocker Hotel in New York. Zijn naam werd uiteindelijk verkort tot Martini. Een andere theorie is dat werklui rond 1860 in San Francisco aan het einde van de dag na hun werk deze cocktail namen voordat ze met de ferry naar het nabijgelegen Martinez terugkeerden.

  Varianten op de Dry Martini

  • Als je cocktail een beetje troebel wordt van de olijven en een scheutje olijvensap (dat is het water uit het blokje of potje olijven), heb je formeel een ‘Dirty Martini’.
  • Vervang je de olijf door een cocktail-/zilveruitje, dan heb je de Gibson of Gibson Martini. Een Gibson Wodka is uiteraard een cocktail met wodka, vermouth en zilveruitje.
  • De Montgomery Martini is een extreem droge variant, met 15 delen gin en slechts 1 deel vermout. Deze is vernoemd naar de Britse generaal Bernard Montgomery.
  • Wodka Martini (of wodkatini): vervang gin door wodka. Neem bijvoorbeeld de veel geroemde Grey Goose en niet een goedkoop merk. Sony Pictures heeft een miljoenencontract gesloten met Belvedere Vodka om de Wodka Martini terug in de film te krijgen, want kennelijk was deze wodka-variant ooit de favoriete cocktail van James Bond en niet de Dry Martini met gin!

Belsazar vermouth

In Spanje heeft de vermouth de gin & tonic kennelijk al verdrongen. Vermout wordt met name gedronken als aperitief, puur of met een klontje ijs. Vermouth is ook een geweldige cocktaildrank, maar is in Nederland nog niet zo bekend. Iedereen kent Martini, de bekendste vermouth, maar er komen steeds meer goede vermouths op de Nederlandse markt.

Belsazar vermouth wordt gemaakt door de Duitse Schladerer Distillery in Zuid-Duistland, in wijngebied Baden welteverstaan. Aan de rand van het Zwarte Woud. De producent gebruikt wijnen uit Baden. Belsazar wordt gemaakt in vier smaken: droog wit (dry), zoet wit (white), rood (red) en rosé. De vermouth van Belsazar is mooi te gebruiken in cocktails als de Dry Martini (Belsazar gebruikt dan 60ml gin, 30ml verouth en 2 dashes orange bitter), de Manhattan (60cl rye whiskey, 30cl rode vermouth, 2 dashes angostura bitter), de Negroni (30ml rode vermouth, 30ml Campari, 30ml gin) of de Americiano (30cl rode vermouth, 30ml Campari, soda).

Belsazar Vermouth Dry is een mooie vermouth uit Baden, Zuid-Duitsland. Het is een vermouth die veel mensen zal aanspreken. Fruitig, bloemig en licht bitter. Niet dat medicinale dat veel nieuwe trendy vermouths hebben, maar aangenaam licht en elegant. Tonen van mirabel, kamille, enziaan met een licht bittere afdronk.

Start het weekend met cocktailklassieker Negroni

  

Luid het weekend straks eens in met een echte cocktailklassieker! De Negroni is een klassieke aperitiefcocktail, gemaakt van gelijke delen gin, zoete rode vermouth en Campari. De Negroni is wellicht geen allemansvriend door het bitterzoete van de Campari, maar het is wel een verfijnde uitgebalanceerde cocktail voor de liefhebber. Negroni combineert bittere tonen van de Campari met zoetheid en kruidigheid van de vermouth en een verleidelijk fruitig citrusaroma van het sinaasappelschilletje. Misschien is het wel iets meer een stoere mannencocktail, maar hè … daardoor laten wij vrouwen ons toch ook niet afschrikken…!? Probeer het maar eens, en je zult gaandeweg de Negroni steeds meer waarderen!

Ingrediënten:
Gelijke delen gin, zoete rode vermouth en Campari. De IBA (International Bartenders Association) gaat uit van 30ml gin, 30ml zoete vermout en 30ml Campari. Dat is de meest toegepaste maatvoering.

  • 30ml gin (ik gebruikte Nederlandse Loopuyt gin)
  • 30ml zoete rode vermouth (ik gebruikte ‘gewoon’ de bekende Martini rosso, maar er zijn tegenwoordig steeds meer mooie vermouths te koop)
  • 30ml Campari
  • Sinaasappelschilletje of sinaasappelschijfje
  • IJsblokjes

Bereiding:

  • Vul een old-fashioned glas met ijsblokjes.
  • Giet gin, vermouth en Campari over de ijsblokjes in het glas.
  • Roer voorzichtig met een (bar)lepel om (‘stirred, not shaken’, zeg maar).
  • Garneer met een ‘orange twist’, een dun sinaasappelschilletje. Eventueel te vervangen door een cocktailprikkertje met drie halve kumquats, dat ziet er weer eens anders en heel decoratief uit en het fijne citruseffect in de neus in hetzelfde!

Variant met Nolet’s silver gin

Inmiddels heb ik de Negroni een paar keer gemaakt. Ik schreef al: gaandeweg leer je de bitterzoete smaak steeds meer waarderen. Het went inmiddels 😉 maar de smaak hangt, zoals vaak bij cocktails, sterk af van de ingrediënten! Ik heb ‘m later bijvoorbeeld met Nolet’s silver dry gin gemaakt. De gehakveerde kumquats werden vervangen door een sinaasappelschilletje, zoals het hoort. Een wereld van verschil! Met name door de olieën van de sinaasappelschil op te snuiven, ontstaat een totaal andere bekeving! Even het schilletje draaien zodat de olieën goed vrijkomen; heerlijk! 

Glaswerk: De Negroni serveer je in een old-fashioned of tumbler.
Maar als je de elegantie van een cocktail- of Martiniglas prefereert, serveer je ‘m lekker daarin. Alleen staan die ijsklonten dan raar. In dat geval zou je de cocktail niet over ijs in je glas moeten serveren, maar zou je de vloeistof beter in een shaker met ijsblokjes kunnen shaken. Maar dan wijk je wel af van de klassieke Negroni.

De Negroni is een IBA Official Cocktail in de categorie ‘The Unforgettables’. Het is een aperitiefcocktail, of – in IBA-termen – een ‘Before Dinner Cocktail’.

Varianten op de klassieke Negroni
Er bestaan inmiddels allerlei varianten op deze cocktailklassieker:

  • De Americano is wellicht de meest bekende variant en die het inmiddels zelf ook tot cocktailklassieker èn IBA Official Cocktail heeft gered. Deze aperitiefcocktail bevat 30ml zoete rode vermouth en 30ml Campari met een scheutje bruiswater. Het verhaal gaat dat de Americano als basis stond voor de Negroni, en niet andersom! (zie hieronder bij geschiedenis)
  • De vrolijke lichtvoetigere Italiaanse variant Negroni Sbagliato bevat 30ml gin, 30ml Campari aangevuld met 30ml mousserende witte wijn (bijvoorbeeld Prosecco of een mooie spumante). Je kunt er eventueel nog een scheutje Angostura bnitter aan toevoegen, maar het drankje wordt dan nog wat bitterder. ‘Sbagliato’ betekent ‘verkeerd’ in het Italiaans.
  • Leuke variant voor Nederlanders: in de Dutch Negroni gebruik je (jonge) jenever in plaats van gin. Dus: 30ml jenever, 30ml zoete rode vermouth en 30ml Campari.
  • Liever wodka? Dat kan ook. In de Negroski gebruik je wodka in plaats van gin.
  • Liefhebbers van rum komen ook aan hun trekken! In de Bencini vervang je gin door witte rum.
  • In de Boulevardier vervang je gin door whisky/whiskey, dus: 30ml whisky/whiskey, 30ml zoete rode vermouth en 30ml Campari.
  • De Old Pal wordt gemaakt met 30ml Canadese rye whisky, 30ml droge vermouth en 30ml Campari.
  • In de Japanese Negroni gebruikt je sake in plaats van gin.
  • Ben je een echte liefhebber van bittere tonen? Maak dan eens de Punt e Mes Negroni. Je vervangt hierbij de vermouth door Punt e Mes: 30ml gin, 30ml Punt e Mes en 30ml Campari.
    Punt e Mes is ook een Italiaanse vermouth, maar is sterk onderscheidend en heeft een smaak die een beetje tussen de smaak van de gemiddelde rode vermouth en Campari in ligt.

Serveer ook al deze varianten in een old-fashioned glas met ijsblokjes en garneer met een sinaasappelschilletje.

Geschiedenis van de Negroni
Elke cocktail heeft zijn eigen ontstaansgeschiedenis en verhaal. De oorsprong van de Negroni is echter een beetje vaag. Iedereen claimt het bedenker ervan. Het populaire verhaal gaat dat de Negroni in 1919 in Caffè Casoni (tegenwoordig Caffè Cavalli) in Milaan is ontstaan. Graaf Camillo Negroni zou bartender Fosco Scarselli gevraagd hebben om zijn favoriete cocktail – de Americano – aan te passen. Negroni wilde het bruiswater laten vervangen door gin voor een krachtiger resultaat. Scarselli verving vervolgens ook nog het citroenschilletje door een sinaasappelschilletje om te laten zien dat zijn creatie echt een ander drank je was … et voilà! … de Negroni was geboren! Met het succes van deze cocktail richtte de Negroni-familie de Negroni Distillery in Treviso / Italië op en verkocht onder de naam Antico Negroni een kant-en-klaar versie. Orson Welles komt de eer toe om als een van de eersten deze cocktail te benoemen. Dat gebeurde trouwens pas in 1947: “The bitters are excellent for your liver, the gin is bad for you. They balance each other.”

Ik zei het aan het begin al, een uitgebalanceerde cocktail.
Cheers!

It’s Cocktail Time! French Martini met Chambord frambozenlikeur

  
Het is weer tijd voor een mooie elegante weekendcocktail om je gasten mee te verrassen. Neem bijvoorbeeld deze French Martini met de chique Franse likeur Chambord. 

Ingrediënten:

  • 50ml wodka
  • 15ml Chambord
  • 60ml ananassap
  • Kneepje vers citroensap (5ml)

Bereiding:

  • Shake alle ingrediënten in een shaker met ijsblokjes.
  • Giet in een martiniglas. 
  • Garneer met drie bramen of frambozen, of met een sliertje citroenschil. 

Verhoudingen

Je ziet allerlei verhoudingen van deze cocktail die als basis en smaakmaker de Franse frambozenlikeur Chambord heeft. De meeste cocktails gaan wel uit van 15ml Chambord, maar dan met wat minder wodka en minder ananassap. Je krijgt dan dus b.v. 30ml wodka – 15ml Chambord – 40ml ananassap. 

De verhouding 50-15-60 komt van de site van Chambord zelf. IBA (de International Bartenders Association) gaat uit van 30-15-40. Ontdek zelf wat jij het lekkerste vindt. Wij probeerden beide en het ontloopt elkaar niet zoveel. Bij de IBA krijg je minder vloeistof en per saldo 20ml minder alcohol binnen. Als dat een overweging is…ga voor de IBA-verhouding! 

Geschiedenis Chambord

Chambord is geïnspireerd op een unieke frambozenlikeur die aangeboden werd aan Koning Lodewijk XVI. Chambord wordt gemaakt van rode en zwarte frambozen, bramen, zwarte bessen, cognac en vanille uit Madagaskar. 

De chique bolvormige fles is geïnspireerd op het symbool van de Franse monarchie. 

De French Martini werd bedacht in de 80ger jaren van de vorige eeuw (wat wel de ‘Cocktail Renaissance’ werd genoemd) in een van de bars van Keith McNally in New York en verscheen vervolgens op de cocktailkaart van zijn bar Balthazar in Soho in 1996.

De French Martini is een aperitiefcocktail. 

Blue Monday? Take a Blue Bramble!

  
Vandaag schijnt het Blue Monday te zijn, de meest ellendige maandag van het jaar. De gezellige feestdagen zijn voorbij. Je bent blut. Je zit boordevol goede voornemens (maar je rookt nog steeds en kunt maar geen gaatje in je agenda vinden om te sporten…). En de zomer is nog heel ver weg. 

Wat doe je dan? Misschien dat deze mooie cocktail met Blue Gin en bramen helpt. Ik noem ‘m daarom ‘Blue Bramble’. 

  • Gooi een tumblerglas (of old fashioned) vol met crushed ice. 
  • Doe er achtereenvolgens in: 10ml suikersiroop en 50ml gin. Roer voorzichtig door met een barlepel. 
  • Top af met crushed ice. Het mag best een bergje vormen. 
  • Giet daarna voorzichtig 15ml crème de mûre of bramenlikeur (blackberry) langs de binnenrand van het glas zodat dat door de gin en het ijs ‘marmert’ en naar de bodem zakt. Een mooi gezicht!
  • Garneer met drie bramen en een takje munt of met bramen en een schijfje citroen. 
  • Serveren met een afgeknipt rietje. 
  • PS Wil je je cocktail wat frisser, doe dan voor de likeur 10ml vers citroensap erdoor en roer voorzichtig door. Dat is de klassieke cocktail ‘Bramble’. 
  • Tip: Heb je geen crème de mûre? Geen nood. Je kunt ‘m ook prima maken met crème de cassis (maar dan heb je natuurlijk geen ‘Brambke’ meer want crème de cassis is geen bramenlikeur maar een likeur op basis van zwarte bessen!). 

De Bramble werd in 1980 gecreëerd door Dick Bradsell in London. Het klassieke recept is met 40ml gin, 15ml citroensap, 10ml suikersiroop, 15ml crème de mûre, enkele bramen en een schijfje citroen. Hij serveerde de cocktail vanaf 1984 in Fred’s Club. 

Blue Gin

Blue Gin komt uit Oostenrijk. Het is een heel zuivere gin van meesterdistillateur Hans Reisetbauer. De basis wordt gestookt van Mulan-tarwe en maïs afkomstig van velden uit Oberösterreich. De basis wordt twee maal gedistilleerd in een koperen  ketel van 300 liter (pot still-methode). 

Vervolgens worden er 27 bijzondere botanicals aan toegevoegd en wordt dit gemacereerd. Na de maceratie vindt een derde distillatie plaats. Als laatste wordt het alcoholpercentage teruggebracht met een zeer zacht Oostenrijks bronwater. De toegevoegde botanicals zijn onder andere jeneverbessen, citroenschil, engelwortel, korianderzaden, zoethout en kurkuma. Dit geeft een fijne elegante gin, fris, loepzuiver met veel citrustonen en iets geparfumeerds. Het zachte bronwater zorgt er mede voor dat deze gin – ondanks de 43% alc. – toch heel mild aandoet. 

Fentimans tonic past er goed bij en de klassieke combinatie is met een schijfje limoen, een rabarberstokje of wat blaadjes basilicum. 

IBA Official Cocktail

De Bramble is opgenomen als ‘New Era Drink’ in de lijst van de International Bartenders Association als ‘IBA Official Cocktail’. 

Cocktail Espresso Martini met een twist

  
Gisteren tijdens de cocktailworkshop geleerd. Vandaag wat aangepast: de Espresso Martini. De perfecte ‘après dinner’-cocktail voor koffiefans. 

Naast de 30ml versgezette espresso, de 30ml wodka en de 30ml koffielikeur, voegde ik nog 10ml butterscotch-likeur toe om ‘m iets zoeter te maken. Shaken met ijs en garneren met drie koffieboontjes. Succes thuis! 

IBA Official Cocktail

De Espresso Martini is opgenomen als New Era Drink’ in de lijst van de International Bartenders Association als ‘IBA Official Cocktail’.